فهرست مطالب
پس از اینکه نیروهای متفقین آلمان نازی را در جنگ جهانی دوم شکست دادند، اروپا به مکانی دشوار برای نیروهای رایش سوم آدولف هیتلر تبدیل شد.
به گزارش ره آورد نیوز، هزاران افسر آلمان نازی، اعضای بلندپایه حزب و همکارانشان از طریق اقیانوس اطلس به آمریکای جنوبی فرار کردند.
جنایتکاران آلمان نازی سه کشور آرژانتین، شیلی و برزیل بود.
برای مثال، آرژانتین قبلاً خانه صدها هزار مهاجر آلمانی بود و در طول جنگ جهانی دوم روابط نزدیکی با آلمان داشت.
پس از سال 1945، خوان پرون، رئیس جمهور آرژانتین، که خود به ایدئولوژیهای فاشیستی گرایش داشت، به افسران اطلاعاتی و دیپلماتهای آلمان نازی کمک کرد تا از طریق بنادر اسپانیا و ایتالیا به آمریکای جنوبی بگریزند.
ره آورد نیوز را در اینستاگرام دنبال کنید؛ روی نوشته کلیک کنید…
در این بین واتیکان در رم، که در جستجوی کمک به آوارگان کاتولیک در جنگ جهانی دوم بود، به فرار نازیها کمک میکرد، گاه آگاهانه، گاهی نه.
همانطور که هزاران نازی و همکارانشان به قاره آمریکا سرازیر شدند، شبکهای ایجاد شد تا انتقال دیگر افسران بلندپایه آلمان نازی برای فرار از چنگال عدالت تسهیل شود.
در زیر لیستی از بدنامترین جنایتکاران جنگی آلمان نازی که به آمریکای جنوبی فرار کردند، آمده است؛ با روه ا>رد نیوز همراه باشید…
1. آدولف آیشمن
آدولف آیشمن، یکی از بدنامترین چهرههای آلمان نازی، «تحت تعقیبترین نازی جهان»، معمار «راهحل نهایی» هیتلر برای نابودی یهودیان در اروپا بود.
سرهنگ بدنام اس اس، شبکه نازی اردوگاههای مرگ را طراحی کرد که منجر به قتل حدود 6 میلیون یهودی شد.
آدولف آیشمن شناسایی، جمع آوری و انتقال یهودیان اروپایی به آشویتس، تربلینکا و دیگر اردوگاههای مرگ در لهستان تحت اشغال آلمان را ترتیب داد.
آدولف آیشمن چگونه فرار کرد؟
پس از پایان جنگ جهانی دوم، آدولف آیشمن در اتریش مخفی شد.
او با کمک یک راهب فرانسیسکن در جنوا، ایتالیا، ویزای آرژانتین را دریافت کرد و درخواست پاسپورت جعلی صلیب سرخ را امضا کرد.
در سال 1950 او سوار بر کشتی بخاری با نام مستعار ریکاردو کلمنت به بوئنوس آیرس رفت.
آیشمن با همسر و چهار فرزندش در حومه بوئنوس آیرس زندگی و در یک کارخانه خودروسازی مرسدس بنز کار میکرد.
آیشمن چگونه شناسایی و دستگیر شد؟
ماموران اسرائیلی موساد آیشمن را در یک عملیات جسورانه در 11 مه 1960 دستگیر کردند، سپس با ترفندی او را از آرژانتین خارج کردند و او را به عنوان یکی از خدمه پرواز هواپیمای الال درآوردند.
در اسرائیل، آیشمن به عنوان یک جنایتکار جنگی که مسئول تبعید یهودیان به مرگ و اردوگاههای کار اجباری بود، محاکمه شد.
او پس از یک محاکمه چهار ماهه در اورشلیم مجرم شناخته شد و تنها حکم اعدام صادر شده توسط دادگاه اسرائیل را دریافت کرد.
او در 31 می 1962 به دار آویخته شد.
2. ژوزف منگله فرشته مرگ آلمان نازی
پس از آیشمن که هدف شکارچیان نازی بود، دکتری با نام مستعار «فرشته مرگ» آزمایشهای وحشتناکی را در میان زندانیان اردوگاه مرگ آشویتس انجام داد.
منگله که افسر اس اس بود، در آغاز جنگ جهانی دوم برای دفع شوروی به جبهه شرقی فرستاده شد و برای شجاعت و خدماتش یک صلیب آهنین دریافت کرد.
پس از مجروح شدن و اعلام ناتوانی برای انجام وظیفه، به اردوگاه مرگ آشویتس منصوب شد.
مطالب مرتبط…
هاینریش هیملر یک روز پس از دستگیری توسط بریتانیاییها خودکشی کرد
روزهای اول جنگ جهانی دوم چه اتفاقاتی افتاد؟
در آنجا، او از زندانیان – به ویژه دوقلوها، زنان باردار و معلولان – به عنوان خوکچه هندی استفاده کرد.
منگل حتی با آزمایشهای پزشکی خود کودکان را شکنجه میکرد و میکشت.
منگله چگونه به آمریکای جنوبی فرار کرد؟
پس از جنگ جهانی دوم، منگله بیش از سه سال را در آلمان مخفیانه زندگی کرد.
در سال 1949، با کمک یکی از روحانیون کاتولیک، “فرشته مرگ” از طریق ایتالیا به آرژانتین گریخت و در آنجا صاحب یک مغازه تجهیزات مکانیکی شد و در سال 1958 به نام خودش در اروگوئه ازدواج کرد.
دکتر منگله در حومههای مختلف بوئنوس آیرس زندگی میکرد.
اما پس از شنیدن خبر دستگیری آیشمن، ابتدا در پاراگوئه و سپس در برزیل مخفی شد.
منگله چگونه شناسایی و دستگیر شد؟
آلمان غربی یک درخواست استرداد به آرژانتین ارسال کرده بود، و آرژانتین از این کار سرباز زد.
اما شکارچیان نازی بیکار ننشستند و او را برای چندین دهه تعقیب کردند، اما منگله در نهایت در سال 1979 در سواحل برزیل غرق شد و بر اثر سکته به زمین افتاد.
از آنجایی که او با نام دیگری در برزیل زندگی میکرد، مرگ او تایید نشد تا اینکه بقایای او در سال 1985 مورد آزمایش قانونی قرار گرفت.
3. والتر راف
والتر راف، سرهنگ اس اس، در ساخت و اجرای اتاقهای گاز سیار که مسئول کشتار حدود 100 هزار نفر در طول جنگ جهانی دوم بودند، نقش اساسی داشت.
به گفته آژانس اطلاعاتی MI5 بریتانیا، راف بر تغییرات کامیونهایی که دود اگزوز آنها را به داخل محفظههای بدون هوا در عقب خودروهایی که قابلیت حمل 60 نفر را دارند، نظارت میکرد.
کامیونها در طول مسیر قربانیان خود را مسموم و خفه میکرد.
پس از آزار و اذیت یهودیان در تونس که تحت کنترل دولت ویشی فرانسه بود، بر عملیات گشتاپو در شمال غربی ایتالیا نیز نظارت داشت.
راف در آنجا، مانند تونس، به دلیل اعدام بیرویه یهودیان و پارتیزانهای محلی «شهرت بیرحمی مطلق» به دست آورد.
والتر راف چگونه فرار کرد؟
نیروهای متفقین راف را در پایان جنگ جهانی دوم دستگیر کردند.
او از اردوگاه اسرای آمریکایی فرار کرد و در صومعههای ایتالیا پنهان شد.
پس از خدمت به عنوان مشاور نظامی رئیس جمهور سوریه در سال 1948، او به ایتالیا گریخت و در سال 1949 به اکوادور رفت و سپس در شیلی ساکن شد، جایی که با نام خود زندگی میکرد.
راف که هرگز اسیر نشد، به عنوان مدیر یک کارخانه کنسروسازی کار میکرد و در واقع بین سال های 1958 تا 1962 برای آلمان غربی جاسوسی میکرد.
محل اختفای او پس از ارسال نامهای که درخواست کرد حقوق بازنشستگی نیروی دریایی آلمان به آدرس جدیدش ارسال شود، مشخص شد.
راف در سال 1962 در شیلی دستگیر شد اما سال بعد توسط دادگاه عالی کشور آزاد شد.
دیکتاتور شیلی آگوستو پینوشه بارها در برابر درخواستهای آلمان غربی برای استرداد راف مقاومت کرد.
والتر راف در سال 1984 در شیلی درگذشت.
عزاداران آلمانی و شیلیایی در مراسم تشییع جنازه او با همان سلام معروف نازی به وی ادای احترام کردند.
4. فرانتس اشتانگل
اشتانگل اتریشی الاصل بود و به دلیل پوشیدن لباس سفید لقب «مرگ سفید» داشت.
اشتانگل در برنامه اتانازی Aktion T-4 کار میکرد که بر اساس آن نازیها افراد دارای ناتوانیهای ذهنی و جسمی را کشتند.
او بعداً به عنوان فرمانده اردوگاههای مرگ سوبیبور و تربلینکا در لهستان تحت اشغال آلمان خدمت کرد.
اعتقاد بر این است که بیش از 100 هزار یهودی در دوران تصدی او در سوبیبور قبل از نقل مکان به تربلینکا، جایی که او مستقیماً مسئول دومین اردوگاه مرگبار نازیها بود، به قتل رسیدند.
جالب است بدانید در تربلینکا حدود 900 هزار نفر کشته شدند.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، اشتانگل توسط آمریکاییها دستگیر شد، اما در سال 1947 از اردوگاه زندانهای اتریش به ایتالیا گریخت.
با کمک اسقف اتریشی همدرد با نازیها، آلویس هودال، اشتانگل با صلیب سرخ به سوریه سفر کرد.
فرانتس اشتانگل در سال 1967 توسط سیمون ویزنتال، بازمانده هولوکاست و شکارچی معروف نازیها ردیابی شد.
اشتانگل که به آلمان غربی مسترد شد، محاکمه شد و در قتل 900 هزار نفر مجرم شناخته شد.
او که به حبس ابد محکوم شده بود، در سال 1971 بر اثر نارسایی قلبی درگذشت.
5. ژوزف شوامبرگر
شوامبرگر یک نازی اتریشی، فرمانده اس اس، مسئول سه اردوگاه کار در گتوهای یهودی لهستان تحت اشغال نازیها در طول جنگ جهانی دوم بود.
او در سال 1942 به اردوگاه کار اجباری Rozwadów رسید، جایی که صدها زندانی کشته که بسیاری از آنها توسط خود شوامبرگر به ضرب گلوله کشته شدند.
در سال 1943، او اعدام دسته جمعی 500 زندانی یهودی را در اردوگاه پرزمیشل سازمان داد.
او شخصاً 35 نفر را در پرزمیشل اعدام کرد.
او در سال 1944 در Mielec شهر را از وجود یهودیان پاکسازی کرد. سیمون ویزنتال، شکارچی نازی، گفت: «مسیر او پر از اجساد بود.»
شوامبرگر که در سال 1945 در اتریش دستگیر شد، در سال 1948 به ایتالیا گریخت و ماهها بعد به آرژانتین رسید، جایی که آشکارا به نام خود زندگی کرد و تابعیت گرفت.
آلمان غربی برای استرداد در سال 1973 به دنبال او بود.
شوامبرگر مخفی شد اما در نهایت توسط مقامات آرژانتینی در سال 1987 پس از اینکه یک خبرچین به پاداش 300 هزار دلاری دولت آلمان پاسخ داد، دستگیر شد.
او در سال 1990 برای محاکمه به آلمان غربی بازگشت.
شاهدان در دادگاه گفتند که شوامبرگر را دیدهاند که زندانیان را روی آتش پرتاب میکند، یهودیان را که در کنار گورهای دستهجمعی زانو زده بودند میکشد و سر بچهها را به دیوار میکوبد «زیرا او نمیخواست گلولهای را برای آنها هدر دهد».
او در سال 1992 در 32 فقره قتل مجرم شناخته شد و به حبس ابد محکوم شد.
شوامبرگر در سال 2004 در سن 92 سالگی در زندان درگذشت.
6. اریش پریبکه
پریبکه یک فرمانده سطح متوسط اس اس و عضو گشتاپو، در قتل عام غارهای آردیتین در سال 1944 در رم که در آن نازیها 335 نفر را به تلافی قتل 33 عضو اس اس آلمان توسط پارتیزانهای ایتالیایی قتل عام کردند، شرکت کرد.
پریبکه به قتل دو نفر از ایتالیاییها اعتراف کرد، اما مدعی شد که او فقط دستورات را اجرا کرده است.
پریبکه همچنین انتقال 2000 یهودی رومی به آشویتس را امضا کرد و به عنوان میانجی نازی با واتیکان خدمت کرد.
پریبکه در شب سال نو در سال 1946 با بریدن سیم خاردار در حالی که نگهبانانش مست بودند از یک اردوگاه اسرای جنگی بریتانیایی گریخت.
با کمک اسقف آلویس هودال، پریبکه در سال 1948 با یک پاسپورت جعلی صلیب سرخ به آرژانتین گریخت.
او در شهر کوهستانی نمادین سن کارلوس د باریلوچه در منطقه پاتاگونیا ساکن شد، جایی که در یک اغذیه فروشی وین کار میکرد.
در سال 1994، گذشته پریبکه پس از مصاحبه ای که توسط سام دونالدسون، خبرنگار ABC انجام شد، برای جهانیان فاش شد.
در نتیجه هیاهوی پس از مصاحبه، پریبکه به ایتالیا تحویل داده شد و در آنجا به جنایات جنگی محکوم و به حبس ابد محکوم شد تا در حبس خانگی زندگی خود را ادامه دهد.
پریبکه در سال 2013 در سن 100 سالگی درگذشت.
تشییع جنازه او منجر به درگیری بین معترضان فاشیست و ضد فاشیست شد و پس از اینکه آرژانتین از دفن او در خاک خود امتناع کرد، در مکانی مخفی به خاک سپرده شد.
7. گرهارد بونه
بونه که یک وکیل و افسر اس اس بود، سرپرستی گروه کاری رایش سوم در آسایشگاهها و خانههای سالمندان را بر عهده داشت و مسئول تدارکات اداری برنامه اتانازی Aktion T-4 هیتلر بود.
بونه که ادعا میکرد یک «قاتل رحمت» است، در عوض از جمله رهبرانی بود که به منظور پاکسازی نژاد آریایی و اجتناب از هزینههای دولتی برای افراد دارای ناتوانیهای ذهنی و جسمی، یک نابودی سیستماتیک انجام دادند.
در مجموع، این برنامه باعث مرگ حدود 200 هزار آلمانی مبتلا به بیماریهای صعب العلاج، بیماریهای روانی و سایر ناتوانیها شد.
قربانیان به اتاقهای گاز در مؤسسات هدایت و سپس سوزانده شدند.
این برنامه به عنوان یک اجرای آزمایشی برای اردوگاههای کشتار جمعی که بعداً توسط اساس اداره شد، عمل کرد.
بونه پس از ارائه گزارشی مبنی بر متهم کردن آژانس خود به تقلب و فساد، از حزب نازی اخراج شد.
بونه در سال 1949 در حالی که به عنوان یک «تکنسین» ارتش تحت ریاست جمهوری خوان پرون، رئیس جمهور این کشور، ظاهر شده بود، به آرژانتین گریخت.
او بعداً اعتراف کرد که یاران پرون به او «پول و مدارک شناسایی» دادند.
پس از کودتای پرون، بونه به آلمان بازگشت و در سال 1963 توسط دادگاهی در فرانکفورت متهم شد.
بونه با قید وثیقه آزاد شد و بار دیگر به آرژانتین گریخت و سرانجام سه سال بعد به عنوان اولین جنایتکار آلمان نازی به آرژانتین مسترد شد.
بونه که وضع بدنی مناسبی برای محاکمه نداشت، 15 سال دیگر قبل از مرگش در سال 1981 زنده ماند.
