جو بایدن

جو بایدن می‌گوید رهبر گروه داعش در جریان حمله به سوریه خودکشی کرد

جو بایدن

جو بایدن اعلام کرد ابو ابراهیم الهاشمی القرشی، رهبر گروه داعش در جریان حمله نیروهای آمریکایی در روستای اطمه واقع در استان ادلب کشته شده است.

 

به گزارش ره آورد نیوز به نقل از یورو نیوز، ابوابراهیم پس از قتل ابوبکر البغدادی، رهبر پیشین داعش از سوی شواریی به این مقام برگزیده شده بود.

 

خبرگزاری فرانسه به نقل از یک مقام عالی‌رتبه گزارش کرد رهبر داعش با منفجر کردن بمبی که همراه داشته، خودکشی کرده است.

 

بنا بر این گزارش ابو ابراهیم در همان زمان آغاز حمله با منفجر کردن یک بمب خود و اعضای خانواده‌اش «ازجمله شماری زن و کودک» را کشت.

خودکشی رهبر داعش

کاخ سفید با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد تمام نیروهای حاضر در این عملیات به سلامت به پایگاه خود بازگشته‌اند.

 

این در حالی است که دیده‌بان حقوق بشر سوریه از کشته شدن ۱۳ غیرنظامی در جریان این حمله خبر می‌دهند.

 

قرار است جو بایدن امروز در یک نطق تلویزیونی جزئیات عملیاتی که منجر به خودکشی رهبر داعش شد را با شهروندان آمریکایی در میان بگذارد.

 

بیشتر بدانید…

ظهور دوباره داعش در عراق و سوریه

 

استان ادلب از سال ۲۰۱۵ از سوی شورشیان اسلام‌گرا، با محوریت هیات تحریر شام (جبهه‌النصره سابق) اداره می‌شود.

خودکشی رهبر داعش

عملیات بامداد پنجشنبه که به دستور جو بایدن انجام شد، مهم‌ترین حمله تفنگداران پنتاگون در این کشور، از زمان قتل ابوبکر بغدادی در سال ۲۰۱۹ به شمار می‌رود.

 

ابراهیم الهشامی القرشی، با نام اصلی محمد سعید عبدالرحمن المولی و مشهور به حاج‌عبدالله هم شناخته می‌شود، در میان جنگجویان داعش به «پرفسور» معروف بود.

 

این شهروند عراقی که در زمان مرگ ۴۵ سال داشت، به‌ویژه به دلیل فرماندهی کشتار یزیدیان در عراق چهره‌ای شناخته شده و بدنام بود.

 

ابوابراهیم الهاشمی القریشی، از زمان مرگ مؤسس داعش یعنی ابوبکر البغدادی در سال 2019، رهبری داعش را برعهده داشت که او نیز در اثر انفجار مواد منفجره در جریان یورش کماندوهای آمریکایی کشته شد.

 

 

درباره‌ی morteza rahavard

دانش آموخته علوم سیاسی

همچنین ببینید

سیستم انتخاباتی آمریکا

تاریخچه‌ی سیستم انتخاباتی آمریکا

سیستم انتخاباتی آمریکا در دنیای لیبرال دموکراسی در نوع خود جالب توجه است؛ در ادامه ببینید چگونه ساختار نظام انتخاباتی این کشور از مدت ها پیش تنها به نفع دو حزب بزرگ بوده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *