آوریل 1986 در چنین روزی، فاجعه نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل در اتحاد جماهیر شوروی، بدترین فاجعه در تاریخ تولید انرژی هسته‌ای رخ داد.
جهان در روزی که گذشت؛
به گزارش ره آورد نیوز، آوریل 1986 مصادف با اردیبهشت 1365 شمسی، نیروگاه چرنوبیل در شهرک پریپیات، در 10 مایلی (16 کیلومتری) شمال غربی شهر چرنوبیل و 104 کیلومتری شمال کیف، اوکراین قرار داشت.
این ایستگاه متشکل از چهار راکتور بود که هر یک قادر به تولید 1000 مگاوات برق بود.
فاجعه هسته ای چرنوبیل در 25 تا 26 آوریل 1986 رخ داد، زمانی که تکنسین‌های راکتور واحد 4 آزمایشی با طراحی ضعیف انجام دادند.
کارگران سیستم تنظیم قدرت راکتور و سیستم های ایمنی اضطراری آن را خاموش کردند و اکثر میله های کنترل را از هسته آن خارج کردند و در عین حال به راکتور اجازه دادند با قدرت 7 درصد به کار خود ادامه دهد.
این اشتباهات توسط دیگران تشدید شد و در ساعت 1:23 بامداد در 26 آوریل واکنش زنجیره‌ای اتفاق افتاد و هسته از کنترل خارج شد.
چندین انفجار باعث ایجاد یک گلوله آتشین بزرگ شد و فولاد سنگین و درب بتنی راکتور را منفجر کرد.
آتش سوزی متعاقب آن در هسته راکتور گرافیتی، مقادیر زیادی از مواد رادیواکتیو را در جو زمین آزاد کرد، جایی که توسط جریان هوا به فواصل زیادی منتقل شد.
در 27 آوریل 30 هزار نفر از ساکنان پریپیات تخلیه شدند.
مطالب مرتبط…
اتحاد جماهیر شوروی تمام تلاش خود را برای مخفی نگه داشتن فاجعه هسته ای چرنوبیل انجام داد، اما در 28 آوریل، ایستگاه‌های نظارتی سوئد سطوح غیرعادی بالایی از رادیواکتیویته انتقال‌یافته از طریق باد را گزارش کردند و خواستار توضیح شدند.
دولت شوروی اعتراف کرد که یک حادثه در چرنوبیل رخ داده است، بنابراین اعتراض بین المللی را در مورد خطرات ناشی از انتشارات رادیواکتیو برانگیخت.
مرگ و میر و ایجاد منطقه ممنوعه چرنوبیل در پی فاجعه هسته ای چرنوبیل
برخی منابع بیان می‌کنند که دو نفر در انفجارهای اولیه کشته شدند، در حالی که برخی دیگر گزارش می‌دهند که این رقم نزدیک به 50 نفر است.
بر اثر فاجعه هسته ای چرنوبیل مواد رادیواکتیوی که در جو زمین آزاد شد چندین برابر بیشتر از رادیواکتیویته ایجاد شده توسط بمب های اتمی پرتاب شده در هیروشیما و ناکازاکی ژاپن بود.
این رادیواکتیویته توسط باد در بلاروس، روسیه و اوکراین پخش شد و به زودی به غرب فرانسه و ایتالیا رسید.
میلیون‌ها هکتار از جنگل‌ها و زمین‌های کشاورزی آلوده شدند، و اگرچه هزاران نفر تخلیه شدند، صدها هزار نفر دیگر در مناطق آلوده باقی ماندند. علاوه بر این، در سال‌های بعد، بسیاری از دام‌ها با تغییر شکل به دنیا آمدند و در میان انسان‌ها چندین هزار بیماری ناشی از تشعشعات و مرگ و میر ناشی از سرطان در دراز مدت انتظار می‌رفت.
فاجعه چرنوبیل باعث انتقاد از رویه‌های ناایمن و نقص‌های طراحی در راکتورهای شوروی شد و مقاومت در برابر ساخت نیروگاه‌های بیشتر را افزایش داد.
واحد چرنوبیل 2 پس از آتش سوزی در سال 1991 تعطیل شد و واحد 1 تا سال 1996 به صورت آنلاین باقی ماند.
با انحلال اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، کنترل سایت به اوکراین واگذار شد.
در سال 2011، دولت اوکراین بخش‌هایی از منطقه ممنوعه را به روی گروه‌های توریستی باز کرد و چرنوبیل و شهر متروکه پریپیات به مقصد محبوبی برای گردشگران تبدیل شدند.
