فهرست مطالب
جنگ جهانی اول مهم ترین رویداد اجتماعی قرن بیستم بود. 10 میلیون سرباز جان باختند و 3 میلیون بیوه و 10 میلیون یتیم بجای گذاشت.
بسیاری از اروپایی ها نسبت به جنگ احساس سرخوردگی و حتی خشم داشتند. در پی جنگ جهانی اول اروپا مرکزیت اقتصادی خود را از دست داد و نیویورک جایگزین لندن به عنوان پایتخت مالی جهان شد و ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی به عنوان ابرقدرت های اولیه ظهور کردند. مقالات متعددی در مورد علل شروع جنگ جهانی اول نوشته شده است و اینکه چگونه این جنگ هنوز بر زندگی ما تاثیر می‌گذارد.
ما در اینجا قرار است به جنایات جنگی پس از شروع جنگ جهانی اول بپردازیم. اینکه سربازان خارج از میدان جنگ رفتار بدی دارند، یک واقعیت زشت در جنگ جهانی اول است. دن مک ایون در پژوهشی بررسی می‌کند که چگونه در جنگ جهانی اول، این زشتی در روزهای اول آغاز شد.
جنگ نوع خاصی از جهنم برای غیرنظامیانی است که از شانس بدشان در آن قرار می‌گیرند. در طول چهار سال نبرد در جنگ جهانی اول، 8.5 میلیون سرباز در میدان‌های جنگ جان باختند، این تعداد جهان را شوکه کرد.
با این حال، در اطراف سربازان، 13 میلیون غیرنظامی نیز جان خود را از دست دادند، که عمدتاً از گرسنگی، محرومیت و بیماری بود. به این بدبختی توده ای، اعمال وحشیانه ای را اضافه کنید که در تاریخ محکوم شده است. عمل وحشیانه رسماً به این صورت تعریف می شود. “عمل خشونت آمیزی که توسط معاصران به عنوان نقض اخلاق یا قوانین و آداب و رسوم جنگ محکوم می شود.”
جنگ جهانی اول وقتی آغاز شد این اعمال خشونت آمیز نیز آغاز شد.
جنایات جنگی آلمان در جنگ جهانی اول
طرح جسورانه آلفرد فون شلیفن، استاد بزرگ استراتژی نظامی آلمان، برای ضربه زدن سریع به فرانسه، ارتش های قیصر را متصور بود که یک چرخ راست سریع را از طریق بلژیک عبور می دهند و از حلقه ای از قلعه های دفاعی در اطراف شهر لیژ عبور می کنند.
در آنجا، بلژیکی‌های جسور با از خودگذشتگی کار آلمان‌ها و از جمله شلیفن را عقب انداختند اما خشم آلمانی‌ها را نیز برانگیختند.
استاد دانشگاه ایالتی پنسیلوانیای آمریکا، می‌گوید: «برای تلافی گلوله باران بلژیکی‌ها، نیروهای آلمانی ساکنان روستاهای اطراف را جمع آوری کردند، و در یک روز 5 هزار و 521 نفر را کشتند.»
مطالب مرتبط…
رخدادهایی که منجر به جنگ جهانی اول شد
چگونه جنگ جهانی اول به انقلاب روسیه دامن زد؟
آغاز کنفرانس صلح پاریس پس از پایان جنگ جهانی اول
ارتش آلمان برای توجیه این عمل خشونت آمیز ادعا کرد که با مقاومت غیرنظامیان مواجه شده است اما طبق گفته استاد تاریخ مدرن جان هورن در کالج ترینیتی ایرلند، همه اینها اخبار جعلی بود؛ در عوض، «ترس بزرگ» هر هفت ارتش آلمان را که درگیر تهاجم بودند، گرفت و سپس با یک توهم جمعی آنها را متقاعد کرد که با مقاومت توده‌ای غیرنظامیان روبرو هستند.
این توهم نیروهای آلمانی جنبه‌های دیگر نیز داشت از جمله مقاومت کشیش شیطان صفت، پرولتاریای انقلابی، و زنان و دختران به ظاهر بی گناه که سربازان بدبخت آلمانی را کور، اخته و مسموم می‌کردند.
ماجرای ادیت کاول
کاول چندین سال تجربه به عنوان پرستار در انگلستان داشت که در سال 1907 برای تدریس در یک دانشکده پرستاری در بلژیک استخدام شد. در عرض یک سال، او پرستاران سه بیمارستان، بیست و چهار مدرسه و سیزده مهدکودک را آموزش داد. زمانی که جنگ جهانی اول آغاز شد، کاول تصمیم گرفت در بلژیک بماند و مجروحان هر دو طرف را مداوا کند. اما کمک های او فراتر از بانداژها و قاچاق سربازان متفقین به خارج از بلژیک تحت اشغال آلمان بود. او به بیش از 200 نفر کمک کرد تا زمانی که توسط دادگاه نظامی آلمان به جرم خیانت دستگیر و محاکمه شد.
کاول با میل شخصی اعتراف کرد که بیش از حد صادق بوده و خودش را محکوم کرد. او گفت: «همان طور که در پیشگاه خدا و ابدیت ایستاده ام، متوجه می شوم که میهن پرستی کافی نیست، من نباید نسبت به کسی کینه‌ای داشته باشم.»
او در نهایت مجرم شناخته شد و توسط جوخه آلمان‌ها تیرباران شد.
آخرین سخنانش به کشیش زندان شنیدنی است: “بعداً به عزیزانم بگو که روح من همانطور که معتقدم در آرامش است و خوشحالم که برای کشورم میمیرم.”
روزنامه‌های بریتانیا و ایالات متحده، پرستار مهربان را به «برجسته‌ترین قربانی زن بریتانیایی در جنگ جهانی اول» تبدیل کردند.
کاول که به عنوان یک شهید قهرمان شناخته می‌شد، به مقام قدیس ارتقا یافت، یکی از روزنامه‌نگاران متفقین می‌نویسد: «آنچه مقام ژان دارک برای قرن‌ها برای فرانسوی‌ها بوده است، اینک ادیت کاول برای نسل‌های بعدی بریتانیایی‌ها خواهد شد.»
با این حال، ” انسان‌نماهایی که زیر پرچم آلمان می جنگیدند از عمل خود پشیمان نشدند و وزیر امور خارجه آنها با بیانیه‌ای به این اعتراض‌ها پاسخ داد و گفت: «حیف بود اما خانم کاول باید اعدام می شد، او عادلانه قضاوت شد. بدون شک اعدام این زن یک چیز وحشتناک است اما در نظر بگیرید که اگر دولت جنایاتی را که برای امنیت ارتش‌هایش انجام می‌دهد بدون مجازات بگذارد چه اتفاقی می‌افتد».
پس از جنگ جهانی اول در سال 1919، نمایندگان کنفرانس صلح ورسای کمیسیونی را برای تعیین مسئولیت ارتش آلمان در قبال جنایات سربازانش تعیین کردند.
پس از بررسی های جامع، کمیسیون قیصر ویلهلم و اشراف یونیفرم پوش او را مستقیماً در مورد بیش از بیست اتهام جنایات جنگی مسئول دانست که پنج مورد اصلی آنها قتل عام غیرنظامیان، کشتن گروگان ها، شکنجه غیرنظامیان، گرسنگی دادن به غیرنظامیان و تجاوز جنسی بود.
جای تعجب نیست که ویلهلم به هلند تبعید شده بود و دیگر خبری از او نبود. در مورد پرستار ادیت کاول، جسد او پس از جنگ از قبرش در بلژیک بیرون آورده شد و با مراسم بزرگی با مجسمه‌ای که به افتخار او در میدان سنت مارتینز لندن برافراشته شده بود، دوباره به خاک سپرده شد.
جنایات جنگی تزار روسیه در جنگ جهانی اول
در حالی که تبلیغات انگلیسی سربازان آلمانی را به عنوان انسان‌های شهوانی نشان می داد، تبلیغات آلمانی سربازان روسی را به عنوان اسلاوهای وحشی شناساند.
برای اثبات این ماجرا باید گفت، در آگوست 1914، ارتش تزار سرزمینی را در پروس شرقی اشغال کرده بود، سربازان روسی 1600 غیرنظامی آلمانی را غارت کردند، به آنها تجاوز کرده و مثله کردند. ارتش روسیه تزاری 10 هزار نفر دیگر را تبعید کردند و حدود 34 هزار خانه‌ی متعلق به آنها را ویران کردند. تصور دیرینه مردم آلمان از روس ها به عنوان بربرهای بی عقل به دلیل عملکرد آنها در پروس شرقی بود. در واقع آلمان‌ها از روسیه می ترسیدند نه فرانسه.
پس از ویران کردن زندگی هزاران آلمانی، ارتش روسیه به نابودی زندگی مردم خود روی آورد. در سه ماه اول جنگ جهانی اول در سال 1915، ارتش یازدهم آلمان به رهبری آگوست فون مکنسن ترسناک، یک سری پیشروی‌ها در خاک روسیه داشت یک میلیون و 400 هزار سرباز آنها را کشت. مابقی وحشت زده در فاجعه ای که به عنوان عقب نشینی بزرگ شناخته می شود فرار کردند و فقط برای اجرای سیاست زمین سوخته برخی توقف ها داشتند. در این بین 300 هزار لیتوانیایی، 250 هزار لتونیایی، 500 هزار یهودی، 743 هزار لهستانی، از گرسنگی، بیماری و سرما کشته شدند.
جنایات سربازان اتریش مجارستان در جنگ جهانی اول
از سوی دیگر سربازان اتریش-مجارستانی حدود 35 هزار لهستانی، یهودی، صرب و بوسنیایی را در ماه های اولیه جنگ به دار آویختند. به قدری تعداد اعدام‌ها زیاد بود که مجبور شدند جلادهای دیگر را آموزش و استخدام کنند. آنتون هولزر، تاریخ‌نگار وین، می‌گوید: «از سوی ارتش اتریش-مجارستان کینه‌ی شدیدی نسبت به اقلیت‌های قومی-مذهبی در داخل کشورشان و نیز غیرنظامیان در سرزمین‌های اشغالی وجود داشت».
«افراط در بالاترین سطح خود وجود داشت که شامل گروگان گیری و تیراندازی به گروگان‌ها، تبعید دسته جمعی، حبس، کار اجباری، اعدام های دسته جمعی، تجاوز جنسی، غارت، قتل های خودسرانه و تخریب خانه ها بود.»
جنایات جنگی بلغارها در جنگ جهانی اول
بلغارستان در سال 1915 میلادی در کنار نیروهای مرکز به جنگ پیوست. ارتش آن شهر سوردولیکا صربستان را در اواخر سال 1916 اشغال کرد و به جمع آوری روشنفکران در منطقه پرداخت. تخمین زده می شود که حدود 3000 معلم، کشیش، کارمندان دولتی و سربازان سابق به جنگل های اطراف شهر برده و دیگر هرگز برنگشتند.
جنایات جنگی دولت عثمانی در جنگ جهانی اول
مسلماً فاحش ترین جنایت جنگ جهانی اول کشتار دسته جمعی ارامنه توسط عثمانی ها بود. وزیر جنگ دولت عثمانی، انور پاشا، لشکر سوم بدون تجهیزات خود را از میان بوران برفی عبور داده بود که در این مسیر حدود 25 هزار نفر از آنها قبل از رسیدن به میدان جنگ در ساریکامیش در مرز روسیه کشته شدند.
در آنجا، مصیبت های بیشتری در انتظار آنها بود زیرا نیروهای بی نظم پاشا توسط روس ها کاملاً درهم شکسته شدند. پاشا برای پنهان کردن این شکست مفتضحانه ارامنه را مقصر دانست. وی تا پاییز 1916، یک میلیون و 200 هزار ارمنی را به طور سیستماتیک تیرباران یا در بیابان رها کرد تا از گرسنگی بیمرند.
دولت های ترکیه منکر وقوع کشتار ارامنه شده اند و هیچ کس در قبال این جنایات پاسخگو نبوده است. اما همانطور که هاوارد زین مورخ آمریکایی می‌گوید: «هیچ پرچمی به اندازه کافی بزرگ نیست که شرم کشتار مردم بیگناه را بپوشاند.»
جنگ جهانی اول خودش یک جنایت بود
دیوید لوید جورج، نخست وزیر بریتانیا، گفت: «همه از این جنگ آسیب دیدیم؛ وقایع تاسف بار جنایات جنگ جهانی اول ثابت می‌کند که برخی از مردم کشورها بیشتر آسیب دیدند.»
