کمونیسم و تاریخچه آن

کمونیسم، یک ایدئولوژی سیاسی و اقتصادی که خواستار جامعه‌ای بی‌طبقه که در آن همه چیز به طور مساوی تقسیم شده باشد، از زمان شروعش، یک سری از موج‌ها و افول‌ها را شاهد بوده است.

آنچه در سال 1917 میلادی روسیه آغاز شد، به یک انقلاب جهانی تبدیل شد و در کشورهایی دوردست مانند چین و کره تا کنیا و سودان و کوبا و نیکاراگوئه ریشه دوانید.

به گزارش ره آورد نیوز، کمونیسم از انقلاب اکتبر لنین آغاز شد و با به قدرت رسیدن مائوتسه تونگ به چین و قدرت گرفتن فیدل کاسترو به کوبا گسترش یافت.

ایدئولوژی کمونیسم پشت یک طرف جنگ سرد بود و با سقوط دیوار برلین شاهد افول نمادین آن بودیم.

ره آورد نیوز را در اینستاگرام دنبال کنید؛ روی نوشته کلیک کنید…

امروزه تنها تعداد انگشت شماری از کشورها تحت حکومت کمونیستی باقی مانده‌اند.

تاریخچه کمونیسم به زبان ساده

اتحاد جماهیر شوروی از انقلاب اکتبر ظهور کرد

21 فوریه 1848: اقتصاددان و فیلسوف آلمانی کارل مارکس و فردریش انگلس مانیفست کمونیست را منتشر کردند و خواهان شورش طبقه کارگر علیه سرمایه داری شدند. شعار آن “کارگران جهان متحد شوید!” به سرعت به یک فریاد تجمع تبدیل شد.

7 نوامبر 1917: با در راس ولادیمیر لنین، بلشویک ها، با انتساب به مارکسیسم، قدرت را در جریان انقلاب اکتبر روسیه به دست گرفتند و اولین دولت کمونیستی شدند. اواخر همان ماه، انقلابیون سوسیالیست چپ بلشویک ها را در انتخابات شکست دادند، اما علیرغم وعده هایش مبنی بر «نان، زمین و صلح»، لنین از نیروی نظامی برای به دست گرفتن قدرت استفاده کرد. در این دوره است که ترور سرخ (اعدام مقامات تزار)، اردوگاه های کار اسیران جنگی و سایر تاکتیک های دولتی پلیس ایجاد می شود.

کمونیسم در چین

1 ژوئیه 1921: با الهام از انقلاب روسیه، حزب کمونیست چین تشکیل شد.

21 ژانویه 1924: لنین در سن 54 سالگی بر اثر سکته مغزی درگذشت و ژوزف استالین که به عنوان دبیر کل لنین خدمت کرده بود، سرانجام حکومت رسمی اتحاد جماهیر شوروی را تا زمان مرگش در سال 1953 در اثر خونریزی مغزی به دست گرفت. او کشور را از طریق یک اقتصاد تحت کنترل دولت صنعتی کرد، اما به قحطی منجر شد. در رژیم او، بدخواهان تبعید یا در اردوگاه های کار زندانی شدند و به عنوان بخشی از پاکسازی بزرگ، یک میلیون نفر به دستور استالین اعدام شدند.

مطالب مرتبط…

فاشیسم چیست؟ / اولین بار از سوی چه کسی مطرح شد؟

سوسیالیسم و کمونیسم چه تفاوتی باهم دارند؟

1940 تا 1979: کمونیسم به زور یا غیر از این در استونی، لتونی، لیتوانی، یوگسلاوی، لهستان، کره شمالی، آلبانی، بلغارستان، رومانی، چکسلواکی، آلمان شرقی، مجارستان، چین، تبت، ویتنام شمالی، گینه، کوبا، یمن، کنیا، سودان، کنگو، برمه، آنگولا، بنین، کیپ ورد، لائوس، کامبوچیا، ماداگاسکار، موزامبیک، ویتنام جنوبی، سومالی، سیشل، افغانستان، گرانادا، نیکاراگوئه و دیگران.

فیدل کاسترو

آغاز جنگ سرد

9 مه 1945: ایالات متحده اتحاد جماهیر شوروی پیروزی بر آلمان نازی در جنگ جهانی دوم را اعلام کرد. با شکست ژاپن، کره به شمال کمونیستی (که توسط شوروی اشغال شده بود) و جنوب (که توسط ایالات متحده اشغال شده بود) تقسیم می شود.

12 مارس 1947: رئیس جمهور هری اس. ترومن در آنچه که به عنوان دکترین ترومن شناخته می شود در کنگره سخنرانی کرد و خواستار مهار کمونیسم شد و بعداً منجر به ورود ایالات متحده به جنگ در ویتنام و کره برای دفاع از کمونیست ها شد. تصاحب این دکترین مبنای سیاست جنگ سرد آمریکا می شود.

5 مارس 1946: وینستون چرچیل، نخست وزیر بریتانیای کبیر، سخنرانی معروف خود به نام «پرده آهنین» را در میسوری ایراد کرد و آمریکایی ها را از تفرقه بین اتحاد جماهیر شوروی و متحدان غربی آگاه کرد.

1 اکتبر 1949: در پی یک جنگ داخلی، رهبر حزب کمونیست چین، مائو تسه تونگ، ایجاد جمهوری خلق چین را اعلام کرد، که باعث شد ایالات متحده به روابط دیپلماتیک خود با جمهوری خلق چین برای چندین دهه پایان دهد.

5 ژوئیه 1950: نیروهای پیشرو سازمان ملل، اولین سربازان ایالات متحده در جنگ کره، پس از حمله کره شمالی کمونیست به کره جنوبی به قصد ایجاد یک کشور کمونیستی متحد، شرکت کردند. این جنگ تا 27 ژوئیه 1953 ادامه داشت و کره شمالی، چین و سازمان ملل توافقنامه آتش بس را امضا کردند.

پیروزی کمونیست‌ها در کوبا و ویتنام

1 ژانویه 1959: فیدل کاسترو رژیم فاسد فولخنسیو باتیستا را سرنگون کرد و کوبا به یک کشور کمونیستی تبدیل شد.

25 آوریل 1976: پس از سقوط سایگون در پایان جنگ ویتنام، پایتخت ویتنام جنوبی توسط نیروهای کمونیست تصرف شد. چند ماه بعد، در ژوئیه، کشور به عنوان جمهوری سوسیالیستی ویتنام تحت حکومت کمونیستی متحد شد.

25 اکتبر 1983: ایالات متحده به دستور رئیس جمهور رونالد ریگان برای تأمین امنیت اتباع آمریکایی تحت رژیم کمونیستی این کشور به رهبری نخست وزیر موریس بیشاپ به گرانادا حمله کرد. حکومت طرفدار مارکسیست در حدود یک هفته سرنگون شد.

4 ژوئن 1989: پس از هفته ها تظاهرات، دولت کمونیست چین ارتش خود را به سوی تظاهرکنندگانی که خواستار دموکراسی در میدان تیان آنمن پکن بودند، اعزام کرد. خشونت خونین به کشته شدن صدها تا هزاران نفر ختم شد (هیچ آمار رسمی کشته شدگان اعلام نشد).

سقوط دیوار برلین؛ فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی

9 نوامبر 1989: دیوار برلین – که برلین شرقی کمونیستی را برای نزدیک به 30 سال از برلین غربی دموکراتیک جدا کرد – سقوط کرد. در سال های 1989-1990 شاهد فروپاشی رژیم های کمونیستی در چکسلواکی، مجارستان، بلغارستان، لهستان، رومانی، بنین، موزامبیک، نیکاراگوئه و یمن هستیم.

25 دسامبر 1991: با استعفای میخائیل گورباچف، اتحاد جماهیر شوروی منحل شد. رئیس جمهور جدید روسیه، بوریس یلتسین، حزب کمونیست را ممنوع کرد. کمونیسم به زودی در افغانستان، آلبانی، آنگولا، کنگو، کنیا، یوگسلاوی و سایر کشورها پایان می یابد. چین، کوبا، لائوس، ویتنام تحت حاکمیت کمونیستی باقی می مانند. کره شمالی اسماً کمونیست باقی می ماند، اگرچه دولت کره شمالی خود را کمونیست نمی خواند.