بوسه های سوسیالیستی
بوسه بر لبان یکدیگر مردان در انظار عمومی ممکن است یک اتفاق نادر در روسیه امروزی باشد، اما بوسه های سوسیالیستی که به نشانهی اتحاد بین رفقا در پشت پرده آهنین بود، زمانی اوج پروتکل کشورهای کمونیستی قلمداد میشد.
بوسۀ برژنف – هونکر که معروفترین بوسه در اتحاد جماهیر شوروی است داستان درازی دارد و در سنت «بوسۀ برادری سوسیالیستی» ریشه دارد.
پیشینۀ «بوسه های سوسیالیستی» به بوسۀ برادری کارگری میرسد که از میانۀ قرن نوزدهم در طبقۀ کارگر پدید آمد؛ به نشانۀ همبستگی و تعلق متقابل اعضا به یکدیگر. پس از انقلاب روسیه این رسم در میان دوستداران این انقلاب که خود را به روسیه میرساندند باب شد.
برای سالهای سال بر دیوار برلین تصویر دو مرد سالخورده نقش بسته بود که همدیگر را به شیوهای نامعمول میبوسیدند. اما این نقاشی کاملاً سیاسی بود و مبنایی واقعی داشت. این دو مرد در دوران خود از ستونهای اصلی بلوک شرق بودند: برژنف روس و هونِکرِ آلمانی. این بوسه یکی از سیاسیترین بوسههای تاریخ است.
در تاریخ کشورهای کمونیستی بوسههای زیادی وجود دارد اما چیزی که باعث شد بوسه های سوسیالیستی بسیار معروف شود، همان عکس بوسۀ برژنف و اریش هونِکِر بود. برژنف در اکتبر 1979، در دیدار از آلمانی شرقی، در مراسمی که به مناسبت سیام سالگرد تأسیس آلمان شرقی برگزار شده بود، در برلین شرقی حضور داشت و پس از امضای معاهدهای با هدف گسترش حمایتهای دوجانبه، به نشانۀ دوستی بوسۀ کمونیستی پرآبوتابی نیز میان آنها انجام شد.
شیوه بوسیدن این گونه بود که معمولاً در سفر مقامات کشورهای سوسیالیست به کشورهای همدیگر در لحظه ی اول دیداری پای هواپیما انجام می شد. دو دولتمرد همدیگر را در آغوش می گرفتند و سه بوسه بر گونهی همدیگر می زدند و هرچه این دوستی نزدیکتر بود بوسه به لبان نیز نزدیکتر می شد.
در زیر بوسه های معروف کشورهای سوسیالیستی را به تصویر کشیدهایم.