فهرست مطالب
1979 میلادی در چنین روزی، انور السادات و مناخیم بگین، پیمان کمپ دیوید را در حضور جیمی کارتر رئیس جمهور آمریکا امضا کردند.
جهان در روزی که گذشت؛
به گزارش ره آورد نیوز، مارس 1979 میلادی مصادف با فروردین 1358 شمسی در چنین روزی، مراسمی که در کاخ سفید برگزار شد در نوع خود تاریخی بود.
انور السادات، رئیس جمهور مصر و مناخیم بگین، نخست وزیر اسرائیل، توافقنامه صلح تاریخی را امضا کردند که به سه دهه خصومت بین مصر و اسرائیل پایان داد و روابط دیپلماتیک و تجاری برقرار کرد.
مارا در اینستاگرام دنبال کنید؛ روی نوشته کلیک کنید…
کمتر از دو سال قبل از این رخداد، در اقدامی بی‌سابقه برای یک رهبر عرب، انور سادات به اورشلیم سفر کرد تا پس از دهه‌ها درگیری، به دنبال حل و فصل صلح دائمی با همسایه یهودی خود باشد.
سفر سادات و ملاقات با نخست وزیر اسرائیل و همچنین سخنرانی در برابر پارلمان اسرائیل، با خشم بسیاری در جهان عرب مواجه شد.
علیرغم انتقادات متحدان منطقه‌ای مصر، سادات به صلح با بگین ادامه داد و در سپتامبر 1978 دو رهبر دوباره در ایالات متحده آمریکا ملاقات کردند.
بیشتر بدانید…
آغاز جنگ آمریکا علیه عراق
پیمان بروکسل امضاء شد
سادات و بگین در کمپ دیوید، واقع شده در میریلند با رئیس جمهور ایالات متحده، جیمی کارتر، دیدار کردند و توافق صلح را امضاء کردند که به “پیمان کمپ دیوید” شهرت یافت.
هفت ماه بعد، پیمان کمپ دیوید رسمی امضا شد.
پیمان کمپ دیوید اولین توافق صلح بین دولت اسرائیل و یکی از همسایگان عرب بود که زمینه را برای روابط دیپلماتیک و تجاری فراهم کرد.
سادات و بگین به دلیل موفقیت خود در به ثمر نشاندن پیمان کمپ دیوید به طور مشترک جایزه نوبل صلح 1978 را دریافت کردند.
تلاش‌های صلح سادات در جهان عرب چندان مورد تحسین قرار نگرفت – مصر از اتحادیه عرب تعلیق شد و در 6 اکتبر 1981، افراط‌گرایان مسلمان سادات را در قاهره ترور کردند.
با این وجود، روند صلح بدون سادات ادامه یافت و در سال 1982 مصر به طور رسمی روابط دیپلماتیک با اسرائیل برقرار کرد.
واکنش به پیمان کمپ دیوید در ایران
در بامداد ششم فروردین 1358، بیش از پنجاه تن از دانشجویان عرب مقیم ایران به مقر سفارت مصر در تهران حمله کرده و محوطه سفارت را به اشغال خود درآوردند.
آنان سپس به پخش اعلامیه‌ای پنج ماده‌ای دست زدند که در آن ضمن اعتراض به عملکرد دولت مصر، آمده بود:
«سازمان آزادی بخش فلسطین تنها نماینده ملت فلسطین است».
این عمل گرچه با حمایت گروه‌هایی از دانشجویان ایرانی مواجه گردید، با این حال وزارت امور خارجه دولت موقت، این اقدام را به نفع انقلاب اسلامی ایران و انقلاب ملت فلسطین ندانست.
در نتیجه دانشجویان مستقر در سفارت مصر، یک روز بعد در هفتم فروردین 1358، این محل را تخلیه کردند.
