جنگ جهانی دوم؛ متفقین در سیسیل ایتالیا فرود آمدند

در 10 ژوئیه 1943 میلادی مصادف با تیر ماه 1322 شمسی، در طول جنگ جهانی دوم ارتش متفقین تهاجم خود را به اروپای تحت کنترل دولت‌های محور با فرود در جزیره سیسیل در خارج از سرزمین اصلی ایتالیا آغاز کردند.

تاریخ جهان؛

به گزارش ره آورد نیوز، در طول جنگ جهانی دوم، پس از فرود نیروهای متفقین به سیسیل و با مقاومت اندک از سوی نیروهای تضعیف شده، ارتش هشتم بریتانیا به فرماندهی فیلد مارشال برنارد مونتگومری در جنوب شرقی جزیره به ساحل آمد، در حالی که ارتش هفتم ایالات متحده به فرماندهی ژنرال جورج اس. پاتون در ساحل جنوبی سیسیل فرود آمد.

در عرض سه روز، 150 هزار سرباز متفقین به خشکی رسیدند.

بنیتو موسولینی، رهبر ایتالیا، در تلاش برای ساخت ایتالیای فاشیستی به امپراتوری روم جدید، با یک رشته شکست‌های نظامی در جنگ جهانی دوم، رژیم او را عملاً به دست نشانده شریک قوی‌تر خود در دولت های محور، یعنی آلمان تبدیل کرد.

ره آورد نیوز را در اینستاگرام دنبال کنید؛ روی نوشته کلیک کنید…

در بهار 1943، گروه‌های مخالف در ایتالیا برای سرنگونی موسولینی و ایجاد صلح با متفقین متحد شدند، اما حضور نظامی قدرتمند آلمان در ایتالیا این اتحاد را خدشه دار کرد.

در همین حال، آدولف هیتلر رهبر نازی ها می دانست که تهاجم متفقین به اروپای تحت کنترل نازی ها قریب الوقوع است، اما از آنجا که فتوحات گسترده آلمان از یونان تا فرانسه امتداد داشت، هیتلر نمی توانست نیروهای خود را در یک مکان متمرکز کند.

در طرحی مفصل برای منحرف کردن نیروهای آلمانی از ایتالیا، یک زیردریایی بریتانیایی در سواحل اسپانیا جسد یک مرد انگلیسی که لباس یک سرگرد بریتانیایی را که نقشه‌هایی برای حمله به یونان به همراه داشت، به آب انداختند.

جسد به ساحل رفت و نامه توسط اسپانیایی ها به فرماندهی عالی آلمان فرستاده شد و آنها واحدهای خود را در یونان تقویت کردند.

در ساعات اولیه صبح 10 ژوئیه در طول جنگ جهانی دوم هنگامی که نیروهای متفقین  حمله کردند، دولت های محور تنها 10 لشکر ایتالیایی و دو واحد پانزر آلمانی در سیسیل داشت.

مطالب مرتبط…

آیا آلمان و ژاپن در جنگ جهانی دوم متحد بودند؟

آدولف هیتلر در “شب چاقوهای بلند” پاکسازی خونین حزب نازی را ترتیب داد

پیشروی خیره کننده آلمان نازی در اتحاد جماهیر شوروی

دفاع ساحلی که توسط سربازان ناراضی سیسیلی اداره می شد، پس از مقاومت محدود فروپاشید و انگلیسی-آمریکایی ها به سرعت برای تصرف شهرهای جنوبی سیسیل حرکت کردند.

در عرض سه روز، متفقین قسمت جنوب شرقی جزیره را پاکسازی کردند.

در یک حرکت گیره ای با هدف مسینا در شمال شرقی، ارتش هشتم بریتانیا شروع به حرکت به سمت سواحل جنوب شرقی جزیره کرد و ارتش هفتم ایالات متحده در سراسر ساحل شمالی به سمت شرق حرکت کرد.

متفقین امیدوار بودند که نیروهای محور را قبل از عقب نشینی به سرزمین اصلی ایتالیا به دام بیاندازند.

در به اصطلاح “مسابقه مسینا”، در جنگ جهانی دوم، پیشروی مونتگومری به سمت سواحل جنوب شرقی توسط نیروهای تقویتی آلمان کند شد، اما پاتون و ارتش هفتم ایالات متحده به سرعت در امتداد ساحل شمالی حرکت کردند و پالرمو، پایتخت سیسیلی را در 22 ژوئیه تصرف کردند.

در رم، حمله متفقین به سیسیل، منجر به فروپاشی دولت موسولینی شد. او در اوایل صبح روز 25 ژوئیه توسط شورای بزرگ فاشیست مجبور به استعفا شد و در همان روز دستگیر شد.

در 26 جولای، مارشال پیترو بادوگلیو کنترل دولت ایتالیا را به دست گرفت.

علیرغم حضور نیروهای آلمانی متعدد در ایتالیا، دولت جدید به سرعت وارد مذاکرات محرمانه با متفقین شد.

مونتگومری و پاتون در سیسیل به طور پیوسته به سمت مسینا پیشروی کردند و باعث شد آلمانی ها عقب نشینی نیروهای محور را به سرزمین اصلی آغاز کنند.

حدود 100 هزار سرباز آلمانی و ایتالیایی قبل از پیروزی پاتون در مسابقه مسینا در 17 اوت تخلیه شدند. مونتگومری چند ساعت بعد به آنجا رسید.

متفقین در فتح سیسیل 23 هزار تلفات متحمل شدند در حالی که نیروهای آلمانی 30 هزار تلفات و ایتالیایی ها 135 هزار تلفات دادند. علاوه بر این، حدود 100 هزار نیروی محور اسیر شدند.

در 3 سپتامبر، ارتش هشتم مونتگومری تهاجم به سرزمین اصلی ایتالیا در کالابریا را آغاز کرد و دولت ایتالیا با تسلیم شدن به متفقین موافقت کرد.

طبق مفاد قرارداد، اگر با ایتالیایی‌ها در بیرون راندن آلمانی‌ها از ایتالیا به متفقین کمک کنند، با ملایمت رفتار می‌شود.

در اواخر همان ماه، موسولینی توسط کماندوهای آلمانی از زندانی در کوه های آبروزو نجات یافت و به عنوان رهبر یک دولت دست نشانده نازی در شمال ایتالیا منصوب شد.

در ماه اکتبر، دولت Badoglio به آلمان اعلان جنگ کرد، اما پیشروی متفقین به سمت ایتالیا یک امر کند و پرهزینه بود.

رم در ژوئن 1944 سقوط کرد و در آن نقطه بن بست ایجاد شد زیرا نیروهای انگلیسی و آمریکایی بیشتر منابع خود را در تهاجم نرماندی انداختند.

در آوریل 1945، یک حمله بزرگ جدید آغاز شد و در 28 آوریل موسولینی توسط پارتیزان های ایتالیایی دستگیر و اعدام شد.

نیروهای آلمانی در ایتالیا در اول ماه مه تسلیم شدند و شش روز بعد تمام آلمان تسلیم شدند.