بحران اوکراین/ ولودیمیر زلنسکی چگونه به قدرت رسید؟

فهرست مطالب

بحران اوکراین با درگیری‌ها بین جدایی‌طلبان و نیروهای دولتی در شرق ادامه یافت، در حالی که کشور برای انتخابات ریاست‌جمهوری در 25 ماه مه 2014 آماده می‌شد.

به گزارش ره آورد نیوز، رای‌گیری در لوهانسک و دونتسک به طور جدی با اشغال مراکز رای گیری و تصرف صندوق‌های رای توسط نیروهای طرفدار روسیه، مختل شد.

میلیاردر اوکراینی، پترو پوروشنکو، با یک پیروزی قاطع برنده شد و به راحتی از 50 درصد لازم برای کسب پیروزی در دور اول انتخابات ریاست جمهوری عبور کرد.

تیموشنکو با 13 درصد آرا در جایگاه دوم قرار گرفت، در حالی که نامزدهای احزاب سوبودا و بخش راست به سختی 1 درصد آرا را به دست آوردند.

به پیج اینستاگرام ره آورد نیوز بپیوندید؛ روی نوشته کلیک کنید…

در روزهای پس از انتخابات، بحران اوکراین با درگیری‌های شدید در شرق اوکراین از سر گرفته شد.

ده‌ها جدایی‌طلب طرفدار روسیه در نبرد بر سر فرودگاه بین‌المللی دونتسک کشته شدند و یک هلیکوپتر نظامی اوکراینی در خارج از اسلویانسک سرنگون شد و تمام 14 سرنشین آن کشته شدند.

پوروشنکو در 7 ژوئن به عنوان رئیس جمهور سوگند یاد کرد و بلافاصله پیشنهادی برای بازگرداندن صلح در مناطق تحت کنترل جدایی طلبان ارائه کرد.

با این حال، بحران اوکراین ادامه یافت و زمانی که سه تانک ناشناس دوران شوروی در شهرهای اوکراین نزدیک مرز روسیه ظاهر شدند، روسیه دوباره به حمایت مستقیم از شورشیان متهم شد.

زمانی که شورشیان یک هواپیمای ترابری حامل 49 سرنشین را هنگام فرود در لوهانسک سرنگون کردند، بحران به اوج خود رسید.

در این بین، پوروشنکو توقف عملیات نظامی در شرق، پیشنهاد آتش بس موقت و همچنین عفو جدایی طلبانی را که مایل به زمین گذاشتن سلاح بودند، خواستار شد.

او کوچما رئیس جمهور سابق را برای مذاکره با رهبران شورشیان اعزام کرد و آنها موافقت خود را با آتش بس پیشنهادی اعلام کردند.

27 ژوئن 2014، در میان مخالفت‌های شدید روسیه، پوروشنکو توافقنامه همکاری با اتحادیه اروپا را امضا کرد.

در هفته‌های بعد، ارتش اوکراین شهرهای اسلویانسک و کراماتورسک را بازپس گرفت، که نشان از پیشروی چشمگیر نیروهای دولتی علیه جدایی طلبان بود.

14 ژوئیه 2014 یک هواپیمای ترابری اوکراینی در ارتفاع بیش از 20 هزار فوتی (6100 متری) سرنگون شد.

در 16 ژوئیه یک جت جنگنده اوکراینی بر فراز منطقه دونتسک در 12 مایلی (20 کیلومتری) از مرز روسیه سرنگون شد.

مقامات اوکراینی هر دو حمله را به ارتش روسیه نسبت دادند.

تعداد تلفات غیرنظامیان این درگیری در 17 ژوئیه 2014، زمانی که یک هواپیمای خطوط هوایی مالزی 777 با 298 سرنشین در منطقه دونتسک سقوط کرد، به طرز چشمگیری افزایش یافت.

هم نیروهای اوکراینی و هم نیروهای طرفدار روسیه به سرعت مسئولیت هر گونه نقشی در سرنگونی این جت را انکار کردند.

تحلیلگران اطلاعاتی آمریکا تایید کردند که این هواپیما با موشک زمین به هوا سرنگون شده است.

مطالب مرتبط…

انقلاب نارنجی؛ شروع کشمکش‌های روسیه و غرب بر سر اوکراین

بحران کریمه و شرق اوکراین/ چرا روسیه کریمه را اشغال کرد؟

نیروهای جدایی طلب جبهه جدیدی را در جنوب گشودند تهدیدی برای بندر کلیدی ماریوپول به حساب می‌آمد.

تفاهم نامه مینسک — از سمت راست، پترو پروشنکو رئیس جمهور اوکراین، الکساندر لوکاشنکو رئیس جمهور بلاروس و ولادیمیر پوتین

در 5 سپتامبر، دولت‌های اوکراین و روسیه با رهبران جدایی‌طلب در مینسک، بلاروس ملاقات کردند

و با آتش‌بسی موافقت کردند که موقتاً خشونت‌ها را کند کرد، اما متوقف نشد.

پوروشنکو با نگاهی به آینده، مجموعه ای از اصلاحات سیاسی و اقتصادی را پیشنهاد کرد که برای آماده کردن اوکراین برای درخواست عضویت در اتحادیه اروپا در سال 2020 طراحی شده بود.

ماموریت پوروشنکو در 26 اکتبر، زمانی که احزاب طرفدار غرب در انتخابات پارلمانی زودهنگام پیروز شدند، مورد تایید رای دهندگان قرار گرفت.

در 2 نوامبر، جدایی طلبان انتخابات محلی را در دونتسک و لوهانسک برگزار کردند که نقض توافق آتش بس مینسک بود.

در 12 فوریه 2015، رهبران اوکراین، روسیه، فرانسه و آلمان بر سر یک طرح صلح 12 ماده‌ای به توافق رسیدند.

با این حال، نقض مکرر آتش بس تا پایان سال بیش از 9000 کشته و بیش از 20 هزار زخمی برجای گذاشت.

مقامات اوکراینی با استناد به تحقیقات گروه های حقوق بشر روسیه تخمین زدند که بیش از 2000 سرباز روسی از آغاز درگیری‌ها در آوریل 2014 کشته شده‌اند.

محبوبیت عمومی پوروشنکو با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری 2019 تک رقمی شد، اما دو رویداد در اواخر سال 2018 محبوبیت او را افزایش داد.

در نوامبر 2018 کشتی‌های نیروی دریایی روسیه در تنگه کرچ به کشتی‌های اوکراینی شلیک کردند و هم کشتی‌ها و هم خدمه آن‌ها را توقیف کردند.

پوروشنکو در 10 منطقه حکومت نظامی اعلام کرد که اولین بار از زمان استقلال اوکراین از اتحاد جماهیر شوروی بود که چنین اقدامی انجام می شد.

اوکراین همچنین از سازمان ملل متحد درخواست کرد و مجمع عمومی به قطعنامه ای رای مثبت داد

که از روسیه می خواست نیروهای خود را از کریمه خارج کند و به اشغال خاک اوکراین پایان دهد.

روسیه این قطعنامه را نادیده گرفت و به گسترش حضور نظامی خود در کریمه ادامه داد، اما به نظر می‌رسید

که این درگیری شعار کمپین انتخاب مجدد پوروشنکو، «ارتش، زبان، ایمان» را مشروعیت بخشید.

محور اصلی ابتکار سیاست پیش از انتخابات پوروشنکو، ایجاد یک کلیسای ارتدکس اوکراین مستقل بود.

کلیساهای ارتدکس اوکراین از قرن هفدهم تحت صلاحیت پاتریارک مسکو بودند، اما در دسامبر 2018 پوروشنکو و رهبران ارتدکس اعلام کردند که از مسکو جدا شدند.

پاتریارک کلیسای بارتولومئوس اول در ژانویه 2019 به طور رسمی به کلیسای ارتدکس اوکراین وضعیت خودمختار (مستقل) اعطا کرد.

انتخاب ولودیمیر زلنسکی در بحبوحه بحران اوکراین و ادامه تجاوزات روسیه

در رقابت‌های ریاست جمهوری در ابتدا به نظر می رسید که مسابقه سال 2014 بین پوروشنکو و تیموشنکو تکرار شود،

اما نامزدی شخصیت تلویزیونی و تازه کار سیاسی ولودیمیر زلنسکی نظم برقرار شده را در هم شکست.

زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین را در یک کمدی موقعیتی محبوب به تصویر کشیده بود و از دنبال‌کنندگان گسترده آنلاین خود در یک کمپین جدی علیه فساد اداری استفاده کرد.

در دور اول نظرسنجی در 31 مارس 2019، زلنسکی بیش از 30 درصد آرا را به دست آورد و پوروشنکو با 16 درصد در جایگاه دوم قرار گرفت.

دور دوم در 21 آوریل برگزار شد و زلنسکی با کسب بیش از 73 درصد آرا، رئیس‌جمهور فعلی را شکست داد.

درحالی‌که زلنسکی تلاش می‌کرد تا دولت چند ماهه خود را بر چالش‌های خارجی و داخلی اوکراین متمرکز کند،

به زودی خود را درگیر یک رسوایی سیاسی در ایالات متحده یافت.

حدود 400 میلیون دلار کمک نظامی به اوکراین توسط کنگره ایالات متحده تصویب شده بود،

اما رئیس جمهور ایالات متحده، دونالد ترامپ قبل از تماس تلفنی با زلنسکی در 25 ژوئیه 2019، این بودجه را متوقف کرد.

در جریان آن تماس، ترامپ از زلنسکی خواست تا درباره پسر یکی از مخالفان سیاسی،

جو بایدن، نامزد دموکرات ریاست جمهوری آمریکا که در هیئت مدیره یکی از بزرگترین شرکت های گاز طبیعی اوکراین خدمت کرده بود، تحقیق کند.

با شروع سال 2020، شیوع همه‌گیری ویروس کرونا منجر به اختلالات گسترده در زندگی روزمره اوکراینی‌ها شد.

بین اکتبر و نوامبر 2021، روسیه تجمع گسترده نیروها و تجهیزات نظامی را در امتداد مرز خود با اوکراین آغاز کرد.

طی ماه‌های بعد، نیروهای بیشتری به بلاروس (ظاهراً برای تمرین‌های مشترک با پرسنل بلاروس)،

منطقه جدایی‌طلب ترانس‌دنستریا در مولداوی تحت حمایت روسیه و کریمه تحت اشغال روسیه اعزام شدند.

تا فوریه 2022، تحلیلگران دفاعی غربی تخمین زدند که 190000 سرباز روسی در حال محاصره اوکراین هستند

و هشدار دادند که حمله روسیه قریب الوقوع است.

پوتین این اتهامات را رد کرد و مدعی شد که استقرار نیروی دریایی روسیه در دریای سیاه تمرینی از قبل برنامه ریزی شده بود.