دیوار برلین اختصاصاً بزرگترین نماد جنگ سرد بود؛ دیواری سیمانی با سیم خاردار که بین اروپای غربی و بلوک شوروی به مدت 30 سال پابرجا بود.
به گزارش ره آوردنیوز، تعداد کمی از نمادها شکاف به وجود آمده در جنگ سرد بین اروپای غربی و بلوک شوروی را بهتر از دیوار برلین نشان داده است، دیواری که برلین، بزرگترین شهر آلمان را دو بخش شرقی و غربی تقسیم کرده بود.
با پایان یافتن جنگ جهانی دوم، آلمان و برلین به چهار منطقه تقسیم شدند که هر کدام توسط یکی از قدرت های متفقین اداره می شد. از آنجایی که برلین در نیمه شرقی آلمان قرار داشت، مناطق تحت کنترل بریتانیا، فرانسه و ایالات متحده آمریکا به طور کامل توسط مناطق تحت کنترل شوروی احاطه شده بود.
اتحاد جماهیر شوروی در آلمان شرقی یک کشور همسو با کمونیست ها ایجاد کرد و مرزها را برای جلوگیری از مهاجرت یک ششم جمعیت آلمان شرقی به غرب، بست.
بیش از 2 میلیون از مردم آلمان شرقی که بیشتر آنها کارگران ماهر و متخصص بودند، بین سال‌های 1949 تا 1961 به غرب گریختند.
تا آگوست 1961، روزانه به طور متوسط 2000 آلمانی از شرق وارد غرب می شدند. بسیاری از پناهندگان کارگران ماهر، متخصصان و روشنفکران بودند که از دست دادن آنها تأثیر مخربی بر اقتصاد آلمان شرقی داشت.
برای توقف مهاجرت به غرب، نیکیتا خروشچف، رهبر شوروی، به آلمان شرقی توصیه کرد که دسترسی بین برلین شرقی و غربی را ببندد؛ این در شرایطی بود که اتحاد جماهیر شوروی درخواست اولیه آلمان شرقی برای ساخت دیوار را در سال 1953 رد کرده بود، اما زیاد شدن مهاجرت از آلمان شرقی به آلمان غربی نگرانی را در دل مقامات اتحاد جماهیر شوروی زیاد کرد و در تابستان 1961، نیکیتا خروشچف، رهبر شوروی، سرانجام تسلیم خواسته ی مقامات آلمان شرقی شد.
ساکنان برلین صبح روز 13 اوت 1961 از خواب بیدار شدند و متوجه شدند که حصارهای سیم خاردار در مرز بین بخش‌های شرقی و غربی شهر نصب شده است. چند روز بعد، آلمان شرقی شروع به تقویت دیوار با بتن کرد.
در 13 آگوست 1961 اولین تجسم دیوار به صورت سیم خاردار بین ردیف‌های ساختمان‌های آجری بالا رفت. در نهایت با ترکیب ردیفی از دیوارهای فرعی، سنگرها، حصارهای الکتریکی و یک “نوار مرگ” باز که توسط نگهبانان مسلح در 302 برج دیده‌بانی نظارت می‌شد، دیوار برلین احداث شد.
در 9 نوامبر 1989، دولت‌های شوروی و آلمان شرقی کنترل مرزی خود را کاهش دادند و بلافاصله برلینی‌ها برای شکستن دیوار برلین تجمع کردند. در عرض چند ماه، به جز چند بخش از دیوار که برای موزه ها باقی ماند، برچیده شد.
