بمباران شهر “درسدن” آلمان در جنگ جهانی دوم

1945 میلادی در چنین روزی، حملات متفقین علیه شهر درسدن آلمان در جنگ جهانی دوم آغاز شد و شهر را به آوار و شعله‌های آتش تبدیل کرد.

به گزارش ره آورد نیوز، در غروب 13 فوریه 1945 مصادف با 1323 شمسی، در جنگ جهانی دوم یک سری حملات متفقین علیه

شهر درسدن آلمان معروف به “Florence on the Elbe” آغاز شد  و این شهر را به آوار و شعله‌های آتش تبدیل کرد.

در این بمباران حدود 25 هزار نفر از مردم شهر درسدن کشته شدند.

به پیج اینستاگرام ره آورد نیوز بپیوندید؛ کلیک کنید..

هرچند این بمباران علیرغم مقیاس هولناک تخریب، از نظر استراتژیک موفقیت چندانی برای نیروهای متفقین نداشت، زیرا

آلمان‌ها قبلاً در آستانه تسلیم بودند.

چرا درسدن بمباران شد؟

در طول جنگ جهانی دوم مردم شهر درسدن قبلاً بمباران هوایی از دوردست را شنیده بودند اما در 13 فوریه 1945 صدای آژیر

بمباران درسدن را شنیدند که درست بالای سرشان زوزه می‌کشید.

به‌عنوان مرکز اصلی شبکه راه‌آهن آلمان نازی، تخریب درسدن با هدف تحت تأثیر قرار دادن مقامات آلمان نازی و مسدود کردن

تمام مسیرهای حمل‌ونقل با انبوهی از پناهجویان بود.

حمله متفقین به درسدن کمتر از یک ماه پس از کشته شدن حدود 19000 سرباز آمریکایی در آخرین حمله آلمان در نبرد بولج و

سه هفته پس از کشف وحشتناک جنایات نیروهای نازی در آشویتس انجام شد.

بیشتر بدانید…

آدولف هیتلر شریک محوری خود، بنیتو موسولینی، را به دلیل عقب‌نشینی نیروهایش در برابر پیشروی‌های بریتانیا در لیبی سرزنش کرد؛ جزئیات بیشتر کلیک کنید…

نیروهای ارتش سرخ شوروی وارد آشویتس لهستان شدند و بازماندگان اردوگاه‌های کار اجباری را آزاد کرده و در نهایت عمق وحشتی که در آنجا رخ داده بود را برای جهان آشکار کردند؛ جزئیات بیشتر کلیک کنید…

ژنرال آلمانی فردریش پائولوس، فرمانده کل ارتش ششم آلمان در استالینگراد، فوراً از آدولف هیتلر اجازه خواست شکست در استالینگراد را بپذیرد، اما هیتلر نپذیرفت؛ جزئیات بیشتر کلیک کنید…

از سوی دیگر، تلاش برای تسلیم اجباری ارتش آلمان در جنگ جهانی دوم، بمباران درسدن با هدف ایجاد وحشت در مردم غیرنظامی در سطح محلی و سراسری انجام شد.

کنفرانس یالتا و شروع حملات هوایی علیه شهرهای آلمان

از جمله نتایجی که کنفرانس یالتا در طول جنگ جهانی دوم در فوریه 1945 برای متفقین داشت، قطعنامه‌ای بود که متفقین را

مجاب می‌کرد در بمباران استراتژیک علیه شهرهای آلمانی هماهنگ عمل کنند.

این حملات قرار بود به شهرهایی معروف به تولید و ساخت جنگ افزار باشد تا ماشین جنگی نازی‌ها را به سمت سقوط بکشانند.

طنز غم انگیز بمباران شهر درسدن این بود که، درسدن شهری قرون وسطایی که به خاطر گنجینه‌های هنری و معماری

غنی‌اش شهرت داشت، و این شهر در طول جنگ جهانی دوم هرگز محل تولید جنگ یا صنعت بزرگ اسلحه سازی نبوده است.

دلیل ظاهری «رسمی» این بود که درسدن یک مرکز ارتباطی بزرگ است و بمباران آن توانایی آلمان را برای انتقال پیام به ارتش

خود که در آن زمان با نیروهای شوروی می‌جنگید، مختل می‌کند.

اما میزان تخریب برای بسیاری از تحلیل‌گران نامتناسب بود؛ بسیاری معتقدند که این حمله صرفاً تلاشی برای مجازات آلمان‌ها و

تضعیف روحیه آن‌ها بود.

بمباران دو روزه شهر درسدن آلمان

بیش از 3400 تن مواد منفجره توسط 800 هواپیمای آمریکایی و انگلیسی بر روی شهر پرتاب شد.

طوفان آتشی که در اثر بمباران دو روزه ایجاد شد، شهر را برای روزهای متمادی به آتش کشید و خیابان‌ها را پر از اجساد

سوخته، از جمله کودکان، کرد.

بر اساس گزارشی که شهر درسدن در سال 2010 منتشر کرد، هشت مایل مربع از شهر ویران شد و تعداد کل اجساد بین

22700 تا 25000 نفر بود؛ به همین دلیل دفن دسته جمعی ضروری شد.

در میان اسرای جنگی آمریکایی که در جریان یورش در درسدن بودند، رمان نویس “کورت وونگات” بود که تجربه خود را در رمان

کلاسیک ضدجنگ خود، “سلاخ خانه پنج” نوشته است.

کورت وونگات یکی از اسرای آمریکایی که شاهد بمباران درسدن بود، می‌نویسد: در هنگام حمله هوایی به شهر درسدن،

نگهبانان آلمانی ما را دو طبقه پایین‌تر از سطح زمین به یک قفسه گوشت منتقل کردند؛ و زمانی که ما به سطح زمین

بازگشتیم، “شهر از بین رفته بود.”