هولودومور؛ چگونه ژوزف استالین میلیون‌ها نفر را در قحطی اوکراین قتل‌عام داد؟

تلاش‌های بی‌رحمانه در دوران استالین برای سرکوب ناسیونالیسم اوکراینی به نام هولودومور حدود 3 میلیون و 900 هزار کشته بر جای گذاشت.

به گزارش ره آورد نیوز، در اوج قحطی 1932-1933 میلادی اوکراین در زمان ژوزف استالین، مردم گرسنه در حومه شهر پرسه می‌زدند و از پیدا کردن چیزی برای خوردن ناامید بودند.

در روستای ستاویشچه، یک پسر دهقانی جوان تماشا می‌کرد که سرگردان با دست خالی در باغ‌های خالی حفر می‌کردند.

اینستاگرام ره آورد نیوز

او به یاد می آورد که بسیاری از آنها آنقدر لاغر شده بودند که بدنشان به دلیل کمبود شدید مواد مغذی شروع به متورم شدن و بدبو شدن کرد.

او سال‌ها بعد، در تاریخچه پرونده‌ای که در اواخر دهه 1980 توسط یک کمیسیون کنگره جمع‌آوری شد، گفت: «می‌توانی آن‌ها را ببینی که راه می‌روند، فقط راه می‌روند و راه می‌روند، و یکی می‌افتد، و بعد دیگری، و به همین ترتیب ادامه می‌یابد».

در گورستان بیرون بیمارستان روستا، پزشکان غرق شده اجساد را روی برانکارد حمل کردند و در گودال عظیمی انداختند.

آمار مرگ هولودومور

قحطی اوکراین (معروف به هولودومور)، ترکیبی از کلمات اوکراینی برای “گرسنگی” و “مرگ” است که توسط ژوزف استالین به مردم اوکراین تحمیل شد.

بر اساس یک برآورد “هولودومور” جان 3.9 میلیون نفر را گرفت که حدود 13 درصد از جمعیت کل اوکراین بود.

بر خلاف سایر قحطی‌های تاریخ که به دلیل بلای جانوری یا خشکسالی ایجاد میشد، این امر زمانی ایجاد شد که یک دیکتاتور می‌خواست اوکراینی‌های استقلال‌خواه و ناسیونالیست را که تهدیدی برای اقتدار تمامیت‌خواه او بودند، مجازات کند.

الکس دی وال، نویسنده کتاب سال 2018؛ گرسنگی دسته جمعی: تاریخ و آینده قحطی، توضیح می‌دهد که قحطی اوکراین مصداق واضح یک قحطی ساخته دست بشر بود.

او آن را به عنوان “ترکیبی از قحطی ناشی از سیاست‌های فاجعه بار اجتماعی-اقتصادی و قحطی که جمعیت خاصی را برای سرکوب یا مجازات هدف قرار می‌دهد” توصیف می‌کند.

در آن روزها، اوکراین – کشوری به اندازه ایالت تگزاس در امتداد دریای سیاه در غرب روسیه – بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود که در آن زمان توسط استالین اداره می‌شد.

در سال 1929، استالین به عنوان بخشی از طرح خود برای ایجاد سریع یک اقتصاد کاملاً کمونیستی، مزارع تحت مالکیت و مدیریت فردی را به گروه‌های بزرگ دولتی سپرد.

کشاورزان کوچک اوکراینی، در برابر واگذاری زمین و معیشت خود مقاومت کردند.

در پاسخ، رژیم شوروی مخالفان را به‌عنوان کولاک (دهقانان مرفه) که در ایدئولوژی شوروی دشمنان دولت تلقی می‌شدند، مورد تمسخر قرار داد.

مورخ کتاب سال 2017 قحطی سرخ اینگونه قحطی مردم اوکراین توسط ژوزف استالین را توضیح می‌دهد:

مطالب مرتبط…

مرگ ژوزف استالین رهبر اتحاد جماهیر شوروی

بحران اوکراین/ ولودیمیر زلنسکی چگونه به قدرت رسید؟

انقلاب نارنجی؛ شروع کشمکش‌های روسیه و غرب بر سر اوکراین

“مقامات شوروی این دهقانان را با زور از مزارع خود بیرون کردند و پلیس مخفی استالین برنامه ریزی کرد تا 50 هزار خانواده کشاورز اوکراینی را به سیبری تبعید کند.”

به نظر می‌رسد استالین با هدف تبدیل ملت اوکراین به یک ملت سوسیالیستی هر کاری انجام دهد، حتی اگر این امر مستلزم نابودی فیزیکی بخش‌های وسیعی از جمعیت آن کشور باشد.

در پاییز 1932 زمانی که همسر استالین، نادژدا سرگیونا الیلویوا، که بنا بر گزارش‌ها به سیاست سوسیالیسم‌سازی او اعتراض داشت، خودکشی کرد، استالین دستور داد همان اندک غلات بجای مانده برای کشاوررزان اوکراینی، به دلیل مجازات مصادره شود.

استفان نوریس، استاد زبان روسی توضیح می‌دهد: «قحطی 1932-1933 ناشی از تصمیمات بعدی دولت استالینی است، پس از اینکه مشخص شد طرح 1929 آنطور که انتظار می‌رفت، پیش نرفت و باعث بحران غذایی و گرسنگی شد.

سندی وجود دارد که در دسامبر 1932 به نام «درباره تهیه غلات در اوکراین، قفقاز شمالی و استان غربی» به کادرهای حزب دستور داد تا از مناطقی که سهمیه‌های خود را برآورده نکرده بودند، غلات بیشتری استخراج کنند.

از سوی دیگر، استالین قبلاً ده‌ها هزار معلم و روشنفکر اوکراینی را دستگیر کرده بود و کتاب‌های اوکراینی زبان را از مدارس و کتابخانه‌ها حذف کرده بود.

بهانه برای سرکوب مردم اوکراین به دست استالین

ژوزف استالین رهبر شوروی از کمبود غلات به عنوان بهانه‌ای برای سرکوب شدیدتر اوکراینی‌ها استفاده کرد.

فرمان 1932 “خرابکاران” اوکراینی‌ها را هدف قرار داد، به مقامات محلی دستور داد که از زبان اوکراینی در مکاتبات خود استفاده نکنند، و سیاست‌های فرهنگی اوکراین را که در دهه 1920 تدوین شده بود، سرکوب کردند.

طبق گزارش کمیسیون کنگره ایالات متحده در سال 1988، هنگامی که جمع‌آوران محصولات استالین به حومه شهر رفتند، از میله‌های چوبی بلند با نوک‌های فلزی برای سوراخ کردن کف خانه‌های دهقانان استفاده می‌کردند که مبادا کشاورزان محصولات خود را مخفی کرده باشند.

به عنوان مثال، دو پسر را که ماهی و قورباغه‌هایی را که صید کرده بودند پنهان کرده بودند، به شورای روستا بردند، در آنجا کتک زدند و سپس با دست‌های بسته آن‌ها را خفه کردند.

با تشدید قحطی، بسیاری تلاش کردند تا در جستجوی مکان‌هایی برای یافتن غذای بیشتر فرار کنند.

برخی در کنار جاده جان خود را از دست دادند، در حالی که برخی دیگر توسط پلیس مخفی شناسایی و کشته شدند.

طبق گزارش کمیسیون کنگره آمریکا، دهقانان اوکراینی در تلاش برای زنده ماندن به روش‌های ناامیدکننده متوسل شدند.

“آنها حیوانات خانگی را می کشتند و می خوردند و گل ها، برگ ها، پوست درختان و ریشه ها را مصرف می کردند.”

«سیاست‌هایی که استالین و معاونانش در واکنش به قحطی پس از شروع آن در حومه اوکراین اتخاذ کردند، مهم‌ترین مدرکی است که نشان می‌دهد قحطی عمدی بوده است».

در تابستان 1933، ظرفیت زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری پر شده بود.

رژیم استالین در شرایطی که کمتر کسی برای تولید محصول باقی مانده بود، دهقانان روسی را از سایر نقاط اتحاد جماهیر شوروی در اوکراین اسکان داد تا با کمبود نیروی کار مقابله کند.

دولت روسیه «نسل‌کشی» بودن قحطی معروف به هولودومور را رد کرد

دولت روسیه که جایگزین اتحاد جماهیر شوروی شد، اذعان کرد که قحطی در اوکراین یا هولودومور رخ داده است، اما نسل کشی بودن آن را رد کرد.

نسل کشی در ماده 2 کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد پیشگیری و مجازات جنایت نسل کشی (1948) به عنوان “هر یک از اعمال که به قصد نابودی کلی یا جزئی، ملی، قومی، نژادی یا مذهبی انجام می شود، تعریف شده است.”

در آوریل 2008، مجلس سفلی روسیه قطعنامه‌ای را تصویب کرد که در آن بیان داشت: «هیچ مدرک تاریخی وجود ندارد که قحطی بر اساس خطوط قومی سازماندهی شده باشد».

با این وجود، حداقل 16 کشور هولودومور را به رسمیت شناخته‌اند و اخیراً، سنای ایالات متحده در قطعنامه ای در سال 2018، یافته‌های کمیسیون سال 1988 مبنی بر اینکه استالین مرتکب نسل کشی شده است را تأیید کرد.

اگرچه سیاست‌های استالین منجر به مرگ میلیون‌ها نفر شد، اما نتوانست آرمان‌های اوکراین برای خودمختاری را درهم بشکند.

مورخان تاریخی معتقدند: «قحطی اغلب به یک هدف اجتماعی-اقتصادی یا نظامی دست می یابد، مانند انتقال مالکیت زمین یا پاکسازی منطقه‌ای از جمعیت.

اما از نظر سیاسی و ایدئولوژیک بیشتر برای عاملان آن نتیجه معکوس دارد. همانطور که در مورد اوکراین، نفرت زیادی ایجاد کرد که ناسیونالیسم اوکراینی را تقویت کرد.”

سرانجام، زمانی که اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 فروپاشید، اوکراین به یک کشور مستقل تبدیل شد و هولودومور بخشی دردناک از هویت مشترک اوکراینی‌ها باقی مانده است.