وقتی زنان فرانسوی در جنگ جهانی دوم با سربازان آلمانی همخواب شدند، مجازات سختی پس از جنگ در انتظارشان بود.
به گزارش ره آوردنیوز، وقتی یک زن فرانسوی از یک سرباز آلمانی بچه دار شد، پس از آزادی در جنگ جهانی دوم، سر او را تراشیدند. این رابطه به عنوان “همکاری افقی” شناخته می شود، در فرانسوی، اصطلاح همکاری زنانه یا همکاری افقی، برای شرمساری زنانی که ادعا می‌شد با اشغالگران آلمانی همکاری می کنند؛ بکار رفته است.
برخی زنان فرانسوی به علت فقر و تنگدستی، برخی تلاش برای جاسوسی یا مواردی دیگر به برقراری ارتباط با سربازان آلمانی پرداختند.
اما بخش ناراحت کننده تر ماجرا این بود که گاهی در برخی نواحی روستایی و دور افتاده زنان و دختران کشاورزان مورد تجاوز نیروهای آلمانی قرار گرفتند و این رابطه گاهی منجر به باردار شدن زنان و دختران فرانسوی می شد.
این بخش را می توان از سیاهترین و تاریک ترین بخش‌های جنگ دانست یعنی چه زنانی که از شدت فقر و برای سیر کردن شکم فرزندان یتیم خود تن فروشی می‌کردند و چه زنانی که مورد تجاوز سربازان آلمانی قرار می‌گرفتند درواقع قربانی پدیده شوم جنگ بودند.
شاید تصور کنید این موضوع با پایان یافتن جنگ یا خروج نیروهای آلمانی از شهرهای فرانسوی حل شد اما ماجرا درست در همین زمان شدت گرفت. یعنی زمانی که زنان فرانسوی که با سربازان آلمانی ارتباط برقرار کرده بودند مورد خشم و هجمه عمومی و دولتی قرار گرفتند و اکثر آنان که ستمدیده و قربانی جنگ بودند با مشکلاتی متعدد رو به رو شدند.
این مشکلات از تهدید به تجاوز و قتل تا کتک خوردن و تراشیدن سر گسترده بود.
مجازات اصلاح موی زنان، یکی از رایج ترین روشهای تنبیه این زنان بود، چرا که از دیرباز تصور شده موی زنان بخش تحریک کننده زنان است و این مجازاتی جدی برای زنا بود.
افزون بر این، زنانی که موی سرشان تراشیده شده بود انگشت نما می شدند و در سطح شهر از سوی عموم مردم لعن و نفرین می شدند.
آمارها نشان می دهد در طول جنگ جهانی حداقل بیست هزار زن در فرانسه به این شیوه مجازات شده اند.
این موضوع می تواند نشان دهنده ظلمی باشد که جنگ به زنان و نوزادانی کرد که هیچ نقشی در شروع جنگ نداشتند.
فرانسوی ها تنها کسانی نبودند که سر زنان را تراشیدند.
آنتونی بیور در گاردین خاطرنشان می کند که مجازات تراشیدن سر یک زن با فرانسوی ها در جنگ جهانی دوم شروع نشد. در قرون وسطی، یک زن در صورت محکوم شدن به زنا، سرش را می تراشیدند، به خصوص که مو جذاب ترین چهره یک زن به حساب می آمد.
زمانی که سربازان فرانسوی در سال 1923 راینلند را اشغال کردند، تحقیر به عنوان نشانه انتقام نیز در قرن 20 رخ داد، زنان آلمانی که با سربازان فرانسوی رابطه داشتند نیز سر خود را تراشیدند. در طول جنگ جهانی دوم، دولت نازی دستوراتی صادر کرد که زنان آلمانی متهم به خوابیدن با غیرآریایی‌ها یا زندانیان خارجی که در مزارع کار می‌کردند نیز باید علناً به این شیوه مجازات شوند.
در جنگ داخلی اسپانیا، فالانژیست‌ها، که جنبش ضد جمهوری‌خواه و محافظه‌کار اسپانیا بودند، با زنان خانواده‌های جمهوری‌خواه «انگار روسپی» رفتار می‌کردند. معشوق رابرت جردن، ماریا، در فیلم ارنست همینگوی برای چه کسی زنگ می‌زند، سرش را فالانژیست‌ها می‌تراشند.
اگرچه با جنبش‌های راست گرایانه همراه بود، جنبش آزادی‌بخش چپ فرانسه در سال 1944 پس از آزادسازی نرماندی در D-Day همین کار را کرد.
