آیا سندروم فرزند میانی حقیقت دارد؟

سندرم فرزند میانی این باور است که کودکان وسطی به دلیل ترتیب تولدشان توجه زیادی به آن‌ها نمی شود یا به کلی نادیده گرفته می‌شوند.

به گزارش ره آورد نیوز، اگر فرزند میانی هستید، یا خواهر و برادری دارید که فرزند میانی است، ممکن است از خود بپرسید که آیا “سندروم فرزند میانی” یک چیز واقعی است یا خیر.

سندروم فرزند میانی این باور است که کودکان وسطی به دلیل ترتیب تولدشان به آن‌ها بی توجهی شود.

طبق روایات، برخی از کودکان ممکن است در نتیجه فرزند وسط بودن، ویژگی های شخصیتی و رابطه خاصی داشته باشند.

ره آورد نیوز را در اینستاگرام دنبال کنید؛ روی نوشته کلیک کنید…

در این مقاله، بررسی خواهیم کرد که آیا سندروم فرزند میانی یک ویژگی واقعی و رایج کودکان وسطی است و اینکه علم در مورد ترتیب تولد و سندروم فرزند وسط چه می گوید.

آیا سندروم فرزند میانی واقعی است؟

در سال 1964، آلفرد آدلر نظریه ای را در مورد اهمیت ترتیب تولد فرزند در رشد شخصیت ایجاد کرد.

او در نظریه خود ادعا می کند که اگرچه کودکان ممکن است در یک خانواده به دنیا بیایند، اما ترتیب تولد آنها بر رشد روانی آنها تأثیر زیادی دارد.

طبق تئوری ترتیب تولد آدلر، یک کودک ممکن است دارای چندین ویژگی شخصیتی باشد که بستگی به ترتیب تولد آنها دارد.

مثلا:

بزرگ‌ترین فرزند به دلیل توقعات زیادی که اغلب توسط والدین ایجاد می‌شود، مستبدتر است و احساس قدرت مطلق می‌کند.

یا با کوچکترین کودک مانند یک نوزاد لوس رفتار می شود و هرگز نمی تواند بالاتر از سایر خواهر و برادرها قرار گیرد.

فرزند وسط یکنواخت است، اما به دلیل قرار گرفتن بین خواهر و برادر کوچکتر و بزرگتر، در جا گرفتن مشکل دارد.

نظریه سندروم فرزند میانی راه را برای بررسی عمیق‌تر چگونگی تأثیر ترتیب تولد بر رشد روانی افراد هموار کرد. با این حال، نظریه آدلر فقط یک نظریه بود، و تحقیقات از آن زمان نتایج متناقضی در مورد تأثیر ترتیب تولد نشان داده است.

ویژگی های فرزندان وسط

فرزند وسط بودن چگونه می تواند بر شخصیت و روابط یک فرد تأثیر بگذارد؟ در زیر برخی از ایده های رایج در مورد ویژگی های کودکان وسط آورده شده است.

شخصیت

فرزندان وسط دارای شخصیت هایی هستند که اغلب تحت الشعاع سایر خواهر و برادرهایشان قرار می گیرند. خواهر یا برادر بزرگتر با اراده قوی است و خواهر یا برادر کوچکتر نوزاد است که فرزند وسط را در جایی در میان می گذارد. شخصیت آن‌ها ممکن است توسط خواهر و برادرشان ضعیف شود، و آنها را ساکت و بی‌خلاق کند.

روابط

فرزندان وسط ممکن است در احساس برابری با خواهر و برادر خود در روابط والدین مشکل داشته باشند. خواهر و برادر بزرگتر اغلب مسئولیت های بیشتری بر عهده دارند و خواهر یا برادر کوچکتر به خوبی توسط والدین مراقبت می شوند. در نتیجه به فرزند وسطی هم توجه زیادی نمی شود.

رقابت

فرزند وسط اغلب احساس می کند که باید با خواهر یا برادر کوچکتر و بزرگتر برای توجه والدین رقابت کند. آنها ممکن است برای جلب توجه بین خواهر و برادر رقابت کنند، زیرا خطر نادیده گرفتن آنها توسط یکی یا دیگری وجود دارد. همانطور که آنها خود را در میانه همه چیز می بینند، ممکن است صلح طلب نیز شوند.

علاقه مندی

کودکان وسط معمولاً احساس نمی کنند که فرزند مورد علاقه خانواده هستند. علاقه‌مندی ممکن است برای بزرگ‌ترین کودکی که به‌عنوان خاص شناخته می‌شود، یا برای کوچک‌ترین کودکی که به‌عنوان نوزاد در نظر گرفته می‌شود، وجود داشته باشد. فرزند وسط در جایی در این بین قرار می گیرد و نمی تواند مورد علاقه هیچ یک از والدین باشد.

سندروم فرزند میانی چگونه بر بزرگسالان تأثیر می گذارد؟

برخی بر این باورند که سندروم فرزند میانی می تواند تأثیری ماندگار بر کودکان در بزرگسالی داشته باشد.

اگر ویژگی‌های ذکر شده در بالا درست باشد، فرزند وسط بودن می‌تواند تا بزرگسالی باعث ایجاد مجموعه‌ای از اثرات منفی شود.

ویژگی‌های شخصیتی و رابطه‌ای که آنها را در دوران کودکی تعریف می‌کند، ممکن است در روابط بزرگسالانشان به ویژگی‌های مشابه تبدیل شود.

برای مثال، کودکان وسطی که احساس می‌کنند مورد غفلت قرار گرفته‌اند، ممکن است در روابط بزرگسالان با هم‌وابستگی دست و پنجه نرم کنند. آنها ممکن است در زندگی بزرگسالی، شاید در محل کار یا خانه، صلح طلب شوند.

شخصیت آنها ممکن است در مقایسه با شخصیت دیگر بزرگسالان اطرافشان کسل کننده باشد. آنها حتی ممکن است در این احساس مشکل داشته باشند که می توانند شخص “مورد علاقه” بهترین دوست یا شریک زندگی باشند.

علم در خصوص سندروم فرزند میانی چه می گوید؟

با وجود این باورها در مورد سندروم فرزند میانی، علم مربوط به ترتیب تولد هنوز در حال بررسی است.

محققان اثرات ترتیب تولد را بر بسیاری از شرایط، از جمله OCD، اسکیزوفرنی، افسردگی، اوتیسم و ​​حتی بی اشتهایی آزمایش کرده اند.

مطالب مرتبط…

“سندروم کوری صورت”؛ سندروم نادری که برد پیت را درگیر کرده است

سندروم قلب شکسته چیست و چگونه درمان می‌شود؟

بیشتر این تحقیقات تمام ترتیبات احتمالی تولد، از جمله تأثیر فرزند وسط بودن را پوشش می دهد.

یکی از رایج ترین باورها در مورد کودکان میانی این است که آنها روابط دور با والدین خود دارند.

یک مطالعه در سال 2019 نشان داد که کودکان میانی کمترین احتمال را دارند (در مقایسه با فرزندان اول یا آخرین متولد شده) که در مورد آموزش جنسی با والدین خود احساس راحتی کنند.

تحقیقات قبلی در سال 1998 نشان داد که کودکان میانی کمترین احتمال را دارند که بگویند نزدیک‌ترین افراد به مادرشان هستند.

بررسی مطالعات نشان داد که فرزند میانی نیز کمترین احتمال را دارند که بگویند وقتی تحت فشار هستند به والدین خود مراجعه می کنند.

یک مطالعه جدیدتر منبع معتبر در سال 2016 اثرات ترتیب تولد را بر روی 320 دانشجوی کارشناسی بررسی کرد. در بررسی خود، محققان دریافتند که کودکان میانی نسبت به خواهر و برادر بزرگترشان کمتر خانواده محور هستند.

این تحقیق لزوماً کل تصویر را بیان نمی کند یا حتی ثابت نمی کند که ترتیب تولد شخصیت را تعیین می کند.

در یک بررسی متون، نویسنده دریافت که برخی تحقیقات نشان می‌دهد که کودکان وسطی 33 درصد بیشتر از خواهر و برادر بزرگ‌ترشان درگیر رفتارهای بزهکارانه هستند.

با این حال، نویسنده به این نتیجه رسید که مطالعه او نشان می دهد که این نتایج غیر قابل توجه است، به این معنی که آنها صرفاً به دلیل شانس هستند و نه ترتیب تولد.

سخن پایانی

سندروم فرزند میانی یک اصطلاح رایج است برای توصیف اینکه چگونه یک فرزند وسط شخصیت و دیدگاه فرد را در زندگی آینده‌اش شکل می دهد.

قائلین به سندروم فرزند میانی بر این باورند که کودکان وسطی اغلب نادیده گرفته می شوند یا به آن‌ها توجه کمتری می شود، که می تواند اثرات منفی در بزرگسالی داشته باشد.

در حالی که برخی تحقیقات نشان می دهد که فرزند چندم بودن ممکن است از زمان تولد بر شخصیت تأثیر بگذارد، اما نتایج در این زمینه متناقض هستند و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

در نهایت، شخصیت و پیامدهای زندگی با انواع تأثیرات اجتماعی، مالی و خانوادگی تعریف می‌شوند – اما نه لزوماً بر اساس ترتیب تولد.

شما در مورد سندروم فرزند میانی چه فکر می‌کنید؟