ساخت دیوار برلین

ساخت دیوار برلین شروع شد/ دیوار برلین چگونه فرو ریخت؟

15 آگوست 1961 مصادف با مرداد ماه 1340 در چنین روزی، پس از بستن راه آزاد بین برلین شرقی و غربی با سیم خاردار، مقامات آلمان شرقی شروع به ساخت دیوار برلین کردند.

 

به گزارش ره آورد نیوز، یکی از نمادین ترین مشخصات جنگ سرد در شهر برلین پس از دو روز بستن راه آزاد بین برلین شرقی و غربی با سیم خاردار، به دست جمهوری دموکراتیک آلمان شرقی ساخته شد.

 

هدف از ساخت دیوار برلین مسدود کردن همیشگی دسترسی به غرب بود. برای 28 سال، دیوار به شدت مستحکم برلین به‌عنوان ملموس‌ترین نماد جنگ سرد باقی ماند؛ یک «پرده آهنین» که اروپا را از هم جدا می‌کرد.

دیوار برلین

دیوار برلین چرا و چگونه ساخته شد؟

پس از پایان جنگ جهانی دوم در سال 1945، آلمان به چهار منطقه اشغالی متفقین تقسیم شد.

 

برلین، پایتخت آلمان، با وجود اینکه در منطقه شوروی قرار داشت، نیز به بخش‌های اشغالی تقسیم شد.

 

آینده آلمان و برلین نقطه مهمی در مذاکرات معاهده پس از جنگ بود و تنش ها زمانی افزایش یافت که ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه در سال 1948 مناطق اشغالی خود را با نام جمهوری فدرال آلمان (آلمان غربی) ادغام کردند.

 

اینستاگرام ره آوردنیوز

 

ساخت دیوار برلین

در پاسخ، اتحاد جماهیر شوروی به منظور وادار کردن غرب به ترک شهر، محاصره زمینی برلین غربی را آغاز کرد. با این حال، حمل و نقل هوایی گسترده توسط بریتانیا و ایالات متحده باعث شد برلین غربی با مواد غذایی و سوخت تامین شود و در می 1949، شوروی به محاصره شکست خورده پایان داد.

 

در سال 1961، تنش های جنگ سرد بر سر برلین دوباره بالا گرفت. برای آلمان شرقی که از زندگی تحت سیستم کمونیستی ناراضی بودند، برلین غربی دروازه ای به سوی غرب دموکراتیک بود.

 

بین سال‌های 1949 و 1961، حدود 2.5 میلیون نفر از آلمان شرقی به آلمان غربی گریختند که اکثر آن‌ها از برلین غربی این کار را انجام می دادند.

 

تا آگوست 1961، روزانه به طور متوسط ​​2000 آلمانی از شرق وارد غرب می شدند. بسیاری از پناهندگان کارگران ماهر، متخصصان و روشنفکران بودند که از دست دادن آنها تأثیر مخربی بر اقتصاد آلمان شرقی داشت.

 

مطالب مرتبط…

ناگفته‌هایی از دیوار برلین

آیا سقوط اتحاد جماهیر شوروی اجتناب‌ناپذیر بود؟

همه رهبران اتحاد جماهیر شوروی/ از لنین تا گورباچف

 

ساخت دیوار برلین

برای توقف مهاجرت به غرب، نیکیتا خروشچف، رهبر شوروی، به آلمان شرقی توصیه کرد که دسترسی بین برلین شرقی و غربی را ببندد.

 

در شب 12 تا 13 اوت 1961، سربازان آلمان شرقی بیش از 48 کیلومتر سیم خاردار را در شهر برلین کشیدند؛ در ادامه ورود شهروندان برلین شرقی به برلین غربی ممنوع شد و تعداد پاسگاه هایی که غربی ها می توانستند از مرز عبور کنند به شدت کاهش یافت.

 

غرب که غافلگیر شده بود، به عنوان اقدامی تلافی جویانه، آلمان شرقی را تهدید به تحریم تجاری کرد. شوروی پاسخ داد که چنین تحریمی با محاصره زمینی جدید برلین غربی پاسخ داده می شود.

 

هنگامی که آشکار شد که غرب قصد ندارد هیچ اقدام بزرگی برای اعتراض به تعطیلی انجام دهد، مقامات آلمان شرقی شجاع شدند و پست های بازرسی بیشتری را بین برلین شرقی و غربی بستند.

 

در 15 آگوست، مقامات آلمان شرقی شروع به ساخت دیوار برلین کردند و آن‌ها اعلام کردند که دیوار از شهروندان آنها در برابر تأثیر مخرب فرهنگ منحط سرمایه داری محافظت می کند.

 

اولین دیوارهای بتنی در خیابان برناوئر و در میدان پوتسدامر بالا رفتند. کارگران آلمان شرقی در حالی که اشک می ریختند، اولین بخش های دیوار برلین را در حالی که سربازان آلمان شرقی با مسلسل بالای سر آن‌ها ایستاده بودند، ساختند.

 

در بقیه سال‌های 1961، دیوار تیره و ناخوشایند برلین از نظر اندازه و وسعت به رشد خود ادامه داد و در نهایت از یک سری دیوارهای بتنی تا ارتفاع 5 تشکیل شد.

 

بالای این دیوارها با سیم خاردار پوشانده شده بود و با برج های دیده بانی، جایگاه های مسلسل و مین محافظت می شد. در دهه 1980، این سیستم از دیوارها و حصارهای برقی 28 مایل در برلین و 75 مایل در اطراف برلین غربی گسترش یافت و آن را از بقیه آلمان شرقی جدا کرد. آلمان شرقی همچنین یک مانع گسترده در امتداد بیشتر مرز 850 مایلی بین آلمان شرقی و غربی ایجاد کرد.

 

در غرب، دیوار برلین به عنوان نماد اصلی ستم کمونیستی در نظر گرفته شد.

 

حدود 5000 نفر آلمان شرقی توانستند از دیوار برلین به سمت غرب فرار کنند، اما دفعات فرار موفقیت آمیز با تقویت دیوار کاهش یافت. هزاران نفر از آلمان شرقی در طی تلاش برای گذرگاه اسیر و 191 نفر کشته شدند.

 

در سال 1989، رژیم کمونیستی آلمان شرقی تحت تأثیر دموکراتیزه شدن در سراسر اروپای شرقی قرار گرفت. در شامگاه 9 نوامبر 1989، آلمان شرقی کاهش محدودیت‌های سفر به غرب را اعلام کرد و هزاران نفر خواستار عبور از دیوار برلین شدند.

 

در مواجهه با تظاهرات رو به رشد، مرزبانان آلمان شرقی مرزها را باز کردند و مردم برلین از بالای دیوار برلین بالا رفتند و روی دیوار یادگاری نوشتند. روز بعد، نیروهای آلمان شرقی شروع به برچیدن دیوار کردند.

 

در سال 1990 آلمان شرقی و غربی به طور رسمی دوباره متحد شدند.

 

 

درباره‌ی morteza rahavard

دانش آموخته علوم سیاسی

همچنین ببینید

یواخیم فون ریبنتروپ

یواخیم فون ریبنتروپ: یک چهره پیچیده در آلمان نازی

یواخیم فون ریبنتروپ یک شخصیت محوری و بحث برانگیز در تاریخ آلمان نازی باقی مانده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *