بوریس یلتسین از حزب کمونیست استعفا داد

ژوئیه 1990 مصادف با تیر ماه 1369 در چنین روزی، تنها دو روز پس از انتخاب مجدد میخائیل گورباچف ​​به ریاست حزب کمونیست شوروی، بوریس یلتسین، رئیس جمهور روسیه، استعفای خود را از حزب اعلام کرد.

تاریخ جهان؛

به گزارش ره آورد نیوز، اقدام بوریس یلتسین ضربه ای جدی به تلاش های گورباچف ​​برای حفظ اتحاد جماهیر شوروی در حال فروپاشی بود.

در ژوئیه 1990، رهبران حزب کمونیست شوروی در کنگره ای برای بحث و گفتگو و انتخابات گرد هم آمدند.

ره آورد نیوز را در اینستاگرام دنبال کنید؛ روی نوشته کلیک کنید…

گورباچف ​​که در سال 1985 در اتحاد جماهیر شوروی به قدرت رسیده بود، مورد حمله شدید تندروهای حزب کمونیست قرار گرفت.

آنها معتقد بودند که اصلاحات سیاسی و اقتصادی او کنترل حزب بر کشور را از بین می برد.

گورباچف ​​در طی یک سخنرانی از اصلاحات خود دفاع کرد، به منتقدان خود پاسخ داد و مخالفان را به عنوان آثاری عقب مانده از گذشته تاریک اتحاد جماهیر شوروی مورد حمله قرار داد.

او با رای قاطع اعضاء دوباره به عنوان رئیس حزب کمونیست شوروی برگزیده شد.

با این حال، تنها دو روز پس از آن رای، بوریس یلتسین این توهم را از بین برد که پیروزی گورباچف ​​به معنای پایان دادن به درگیری های سیاسی در اتحاد جماهیر شوروی است.

یلتسین همواره از منتقدان گورباچف ​​بود، اما انتقادات او ناشی از این باور بود که گورباچف ​​در دموکراتیزه کردن نظام سیاسی شوروی بسیار کند حرکت می کند.

مطالب مرتبط…

فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی/ کجای کار اشتباه شد؟

کمونیسم و تاریخچه آن

اعلام دراماتیک بوریس یلتسین مبنی بر استعفای خود از حزب کمونیست، نشانه روشنی بود که او خواستار یک نظام سیاسی چند حزبی در اتحاد جماهیر شوروی است. این به عنوان سیلی به گورباچف ​​و سیاست های او تلقی می شد.

در طول یک سال و نیم بعد، قدرت گورباچف ​​به تدریج کاهش یافت، در حالی که ستاره یلتسین طلوع کرد.

در دسامبر 1991، گورباچف ​​از ریاست جمهوری اتحاد جماهیر شوروی استعفا داد و اتحاد جماهیر شوروی رسماً منحل شد.

بوریس یلتسین، با این حال، موقعیت قدرت خود را به عنوان رئیس جمهور روسیه حفظ کرد. هر دو به روش خاص خود بر انحلال اتحاد جماهیر شوروی و پایان جنگ سرد نظارت داشتند.

یلتسین تا 31 دسامبر 1999 رئیس جمهور روسیه بود و پس از آن استعفا داد.

علیرغم تلاش‌های او برای اصلاحات اقتصادی، دوران تصدی او در مقام ریاست‌جمهوری شاهد افت شدید اقتصاد کشور بود، از جمله سقوط تقریباً کامل روبل روسیه.

دولت او همچنین با فساد گسترده، حمله به چچن و مجموعه ای از حوادث عجیب و غریب دست و پنجه نرم کرد که ظاهراً نتیجه اعتیاد او به الکل بوده است.

مخالفان یلتسین دو بار سعی کردند او را استیضاح کنند. با استعفای وی، ولادیمیر پوتین، نخست وزیر، سرپرست ریاست جمهوری تا زمان برگزاری انتخابات جدید شد.

در 26 مارس 2000 پوتین رئیس جمهور جدید روسیه شد.