فهرست مطالب
دیوار برلین؛ بزرگترین نماد جنگ سرد که بیش از 5000 نفر موفق شدند از آن عبور کنند و وارد دنیای آزاد شوند.
به گزارش ره اوردنیوز، دیوار برلین که برای حدود 30 سال بزرگترین نماد جنگ سرد بود در دلش رازهایی نهفته دارد که امروز قرار است به آن ها اشاره کنیم؛ نکاتی که شاید تا حالا نشنیده باشید.
ناگفته هایی از دیوار برلین
1. سقوط دیوار برلین به اشتباه اتفاق افتاد.
در یک کنفرانس مطبوعاتی در شامگاه 9 نوامبر 1989، گونتر شابووسکی، عضو دفتر سیاسی آلمان شرقی، پیش از موعد اعلام کرد که محدودیت ها در ویزای مسافرتی لغو خواهد شد.
وقتی از او پرسیده شد که سیاست جدید چه زمانی آغاز می شود، او گفت: “فورا، بدون تاخیر.” در واقع، این سیاست قرار بود روز بعد اعلام شود و همچنان آلمان شرقی باید یک پروسه طولانی درخواست ویزا را طی کند.
پاسخهای گیجکننده شابووسکی و گزارشهای نادرست رسانهها مبنی بر باز شدن گذرگاههای مرزی، هزاران شهروند برلین شرقی را به سمت دیوار برلین سوق داد.
در ایست بازرسی خیابان بورنهولمر، هارالد جاگر، افسر ارشد در حال انجام وظیفه، با جمعیتی روبهرو شد که میل زیادی به فرار از آلمان شرقی داشتند.
2. دیوار برلین بیش از 15 سال پس از جنگ سرد ساخته شد.
بیش از 2 میلیون از مردم آلمان شرقی که بیشتر آنها کارگران ماهر و متخصص بودند، بین سالهای 1949 تا 1961 به غرب گریختند.
اتحاد جماهیر شوروی درخواست اولیه آلمان شرقی برای ساخت دیوار را در سال 1953 رد کرده بود، اما زیاد شدن مهاجرت از آلمان شرقی به آلمان غربی نگرانی را در دل مقامات اتحاد جماهیر شوروی زیاد کرد و در تابستان 1961، نیکیتا خروشچف، رهبر شوروی، سرانجام تسلیم خواسته ی مقامات آلمان شرقی شد.
ساکنان برلین صبح روز 13 اوت 1961 از خواب بیدار شدند و متوجه شدند که حصارهای سیم خاردار در مرز بین بخشهای شرقی و غربی شهر نصب شده است. چند روز بعد، آلمان شرقی شروع به تقویت دیوار با بتن کرد.
3. دیوار برلین در واقع دو دیوار بود.
دیواری که برلین را به شرقی و غربی تبدیل کرده بود شامل دو دیوار بتنی بود که بین آنها یک “نوار مرگ” به عرض 150 متر وجود داشت که شامل صدها برج مراقبت، سنگرهای ضد وسایل نقلیه، سگهای نگهبان، نورافکن و مسلسل بود.
4. بیش از 100 نفر در تلاش برای عبور از دیوار بتنی برلین جان باختند.
مرکز تحقیقات تاریخ معاصر پوتسدام و سایت یادبود دیوار برلین و مرکز اسناد گزارش میدهند که حداقل 138 نفر پس از تلاشهای نافرجام برای فرار از دیوار برلین جان خود را از دست داده اند.
این افراد یا به ضرب گلوله کشته شدهاند، یا دچار حوادث مرگبار شدهاند یا خودکشی کردهاند.
محققان دیگر تعداد کشته ها را حتی بیشتر از این می دانند. اولین قربانی ایدا زیکمن بود
ایدا زیکمن از پنجره آپارتمانش که در طبقه سوم یک ساختمان مجاور دیوار قرار دارد٬ به پیاده روی مقابل (در خیابان «برناور») که پشت دیوار و در بخش غربی برلین است٬ میپرد. او برای جلوگیری از آسیب٬ ابتدا چند تشک به زمین میاندازد اما این تشک ها مانع مرگ او نمی شوند. امروزه در جلوی ساختمان شماره ۴۸ خیابان برناور یک بنای یادبود به یاد ایدا زیکمن نصب شده است.
آخرین مرگ در مارس 1989 زمانی رخ داد که یک جوان آلمان شرقی که قصد داشت با بالون هوای داغ بر روی دیوار پرواز کند با خطوط برق برخورد کرد.
5. بیش از 5 هزار نفر از دیوار برلین عبور کردند
اولین فردی که از دیوار برلین فرار کرد، سرجوخه کنراد شومان، مرزبان 19 ساله آلمان شرقی بود که تنها دو روز پس از اینکه آلمان شرقی این دیوار را مهر و موم کرد، از روی یک سیم خاردار به ارتفاع 3 فوت می پرد.
همانطور که دیوار برلین پیچیدهتر شد، نقشه های فرار نیز پیچیده تر شد. فراریان در محفظه های مخفی ماشین خود را پنهان میکردند، تونلهای مخفی حفر کردند و برخی نیز از طریق فاضلاب شهری به برلین غربی فرار کردند. سه برادر Bethke دیدنی ترین فرارها را انجام دادند. برادر بزرگتر اینگو در سال 1975 با شناور شدن بر روی یک تشک بادی بر روی رودخانه البه فرار کرد و هشت سال بعد برادرش هولگر از روی دیوار بر روی کابل فولادی که با تیر و کمان به پشت بامی در برلین غربی وصل بود فرار کرد. در سال 1989 این دو برادر برای برادر سوم یک هواپیمای فوق سبک را بر روی دیوار به پرواز درآوردند تا کوچکترین برادر اگبرت را نجات دهند.
6. جان اف کندی با نصب دیوار برلین ابراز آرامش کرد.
در ژوئن 1961، خروشچف به رئیس جمهور جان اف کندی هشدار داد که اگر نیروهای غربی حذف نشوند، برلین غربی را محاصره خواهد کرد، اقدامی خصمانه که می تواند منجر به جنگ شود. زمانی که کندی اخباری را شنید که کمونیست ها به جای حمله به برلین غربی، دور برلین شرقی دیوار کشیده اند، به یکی از دستیاران خود گفت: «این راه حل خیلی خوبی نیست، اما دیوار جهنمی بسیار بهتر از جنگ است. این پایان بحران برلین است. طرف مقابل وحشت کرد – نه ما. ما اکنون هیچ کاری انجام نخواهیم داد، زیرا هیچ جایگزینی جز جنگ وجود ندارد.»
7. آلمان شرقی این دیوار را “سنگ ضد فاشیست” نامید.
دولت آلمان شرقی به جای نگه داشتن شهروندان خود، ادعا کرد که دیوار برلین را برای دور نگه داشتن فاشیستها، جاسوسان و ایده های غربی برپا کرده است.
دو هفته پس از دستور ساخت «Antifaschistischer Schutzwall»، رهبر آلمان شرقی، والتر اولبریخت، ادعا کرد: «ما شکافهای بافت خانه خود را مهر و موم کردهایم و سوراخهایی را بستهایم که بدترین دشمنان مردم آلمان میتوانند از آن بخزند و به ما آسیب بزنند».
8. دروازه براندنبورگ زمانی بخشی از دیوار قرن 18 بود.
پادشاه پروس، فردریک ویلیام دوم، طاق پیروزی نمادین برلین شرقی و غربی را سفارش داد که پسزمینه نمادین سخنرانیهای رئیسجمهور کندی و رونالد ریگان بود.
هنگامی که در سال 1791 تکمیل شد، دروازه براندنبورگ در دیوار گمرکی اصلی شهر گنجانده شد، که از دهه 1730 بر شهر حلقه زده بود.
9. تکه ای از دیوار در حمام یک کازینو در لاس وگاس است.
تخریب رسمی دیوار برلین در تابستان 1990 آغاز شد.
بیش از 40 هزار بخش دیوار برای مصالح ساختمانی مورد استفاده برای پروژههای بازسازی آلمان بازیافت شد، اما چند صد بخش به حراج گذاشته شد و اکنون در سراسر جهان از باغهای واتیکان تا آمریکا پراکنده شده است.
تکه ای از دیوار برلین در حمام یک کازینو در لاس وگاس آمریکا است.