فهرست مطالب
مهاجرت به آمریکا/ سابقه ی تاریخی مهاجرت اعراب به آمریکا
اولین دوره عمده مهاجرت اعراب به آمریکا در حدود سال 1880 میلادی آغاز شد، زمانی که ساکنان امپراتوری عثمانی شروع به مهاجرت به ایالات متحده آمریکا کردند.
جوامع عرب آمریکایی سابقه طولانی در آمریکا دارند. این گروه متنوع شامل هر کسی است که از 22 کشور عرب زبان در شمال آفریقا و خاورمیانه به این کشور آمده است.
از اواخر قرن نوزدهم، مهاجران از امپراتوری عثمانی برای یافتن کار یا فرار از درگیری های سیاسی شروع به مهاجرت به ایالات متحده آمریکا کردند. این مهاجرت در سال 1924 کاهش یافت، زمانی که دولت آمریکا سهمیه های مهاجرتی را تعیین کرد که مردم شمال و غرب اروپا را در اولویت قرار می‌داد؛ پس از سال 1965، زمانی که آمریکا از این سیستم سهمیه بندی مهارت دست کشید، دوباره موج مهاجرت اعراب به این کشور افزایش یافت.
مهاجرت اعراب در سال‌های 2017 و 2018 به آمریکا بیشتر شد، زمانی که ممنوعیت‌های سفر جدید که کشورهای عمدتاً مسلمان را هدف قرار می‌داد، این مهاجرت را کاهش داد. پرزیدنت جو بایدن در سال 2021 با روی کار آمدن خود ممنوعیت سفر را لغو کرد، اما این ممنوعیت ها همچنان به طور قابل توجهی مهاجرت اعراب به ایالات متحده را کاهش داده است.
مهاجران از سوریه امپراتوری عثمانی را به مقصد آمریکا ترک می‌کنند
اولین دوره مهاجرت قابل توجه از جهان عرب به آمریکا در حدود سال 1880 آغاز شد و تا سال 1924 ادامه یافت. در این مدت، تقریباً 95 هزار مهاجر از سوریه بزرگ، منطقه ای در امپراتوری عثمانی، به ایالات متحده آمریکا آمدند. این منطقه شامل سوریه، لبنان، اردن، فلسطین و اسرائیل امروزی بود.
مطالب مرتبط…
فرصت‌های شغلی در اروپا و آمریکا/ این وبسایت را از دست ندهید
کدام کشورهای اروپایی ویزای شینگن صادر می‌کنند؟
بزرگ‌ترین محرک برای مهاجرت اعراب به آمریکا نوعی فروپاشی در امپراتوری عثمانی [که در سال 1922 منحل شد] بود که شرایط بد اقتصادی را تجربه می کرد.
در لبنان، سوختگی درختان توت که برای تولید ابریشم مهم هستند، باعث فروپاشی این صنعت شد و بسیاری از کشاورزان ابریشم را به دنبال کار در کشورهای دیگر سوق داد. مهاجران از لبنان و سایر مناطق سوریه بزرگ برای فرار از فقر و قحطی و همچنین مسائل سیاسی، آنجا را ترک کردند. در اوایل دهه 1900، تصمیم امپراتوری عثمانی برای اجبار مسیحیان و همچنین مسلمانان به خدمت در ارتش، مسیحیان سوریه بزرگ را به مهاجرت به آمریکا تشویق کرد.
زمانی که اعراب به آمریکا آمدند، بسیاری از مهاجران عرب در کارخانه هایی در شمال شرقی یا غرب میانه کار پیدا کردند.
جالب است، برخی از اولین مساجد در کشور توسط مسلمانان عرب آمریکایی در داکوتای شمالی، میشیگان و آیووا ساخته شد. برخی دیگر به عنوان دستفروش کار می‌کردند و کالاها را خانه به خانه در سراسر کشور می‌فروختند.
به دلیل سفرهایی که در زمینه دستفروشی توسط اعراب مهاجر انجام می‌شد، تا سال 1900، تقریباً در هر ایالت آمریکا یک جامعه کوچک عرب را خواهید یافت.
اگرچه مهاجرت اعراب در طول جنگ جهانی اول کاهش یافت، اما تغییر عمده در مهاجرت در سال 1924 رخ داد، زمانی که ایالات متحده آمریکا یک قانون مهاجرتی به نام قانون “جانسون رید” را تصویب کرد. این قانون یک سیستم سهمیه بندی را ایجاد کرد که به نفع مهاجران از شمال و غرب اروپا بود.
قانون جانسون رید مهاجرت اعراب به آمریکا را کاهش داد
در سال 1924
سیستم سهمیه بندی قانون جانسون رید برای چهار دهه برقرار بود و تعداد مهاجران عرب به آمریکا را به شدت کاهش داد. با تصویب این قانون در سال 1924، مهاجرت از جهان عرب به حدود 1000 نفر یا کمتر در سال کاهش یافت.
پس از جنگ جهانی دوم، ایالات متحده آمریکا شروع به ایجاد برخی استثناها کرد که باعث افزایش تعداد اندکی مهاجران از کشورهای عربی شد. دولت آمریکا استثناهایی را برای پزشکان، دانشمندان، مهندسان و سایر افرادی که دارای مهارت‌های حرفه‌ای هستند که می‌خواهند به آمریکا مهاجرت کنند، قائل شد. در نتیجه، بسیاری از افراد تحصیل کرده از کشورهایی مانند سوریه، لبنان، فلسطین، اردن، مصر و عراق به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کردند.
این موضوع آغاز پدیده ای به نام «فرار مغزها» بود.
استثنای دیگر مربوط به پناهندگان بود. جنگ‌های فلسطین در اواخر دهه 1940 که منجر به تأسیس کشور اسرائیل و آواره شدن صدها هزار فلسطینی شد، بسیاری را به پناه بردن به کشورهای دیگر سوق داد. قانون کمک به پناهندگان در سال 1953 به 2000 خانواده فلسطینی اجازه مهاجرت به ایالات متحده آمریکا را داد. ایالات متحده همچنین 985 خانواده فلسطینی دیگر را در اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960 پذیرفت.
در سال 1965، ایالات متحده آمریکا تغییر عمده دیگری را در سیاست مهاجرت خود تجربه کرد. قانون مهاجرت و ملیت هارت سلر سیستم سهمیه بندی تبعیض آمیز را از سال 1924 حذف کرد و به افراد بیشتری از خارج از شمال و غرب اروپا اجازه مهاجرت به این کشور را داد. این امر منجر به افزایش مهاجرت به ایالات متحده آمریکا از سراسر جهان از جمله کشورهای عربی شد.
1966-1990؛ افزایش مهاجرت به آمریکا از جهان عرب
قانون مهاجرت و ملیت هارت سلر به افزایش قابل توجه مهاجرت اعراب منجر شد. بین سال های 1966 تا 1990 حدود 400 هزار نفر از کشورهای عربی به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کردند.
بسیاری از این مهاجران متخصصان تحصیل کرده یا دانش آموزانی بودند که برای تحصیل در مدارس ایالات متحده آمده بودند و پس از آن در این کشور کار پیدا کردند. بقیه پناهندگانی بودند که از درگیری‌ها در کشور خود گریخته بودند. علاوه بر فلسطینی‌ها که همچنان از آوارگی و تبعیض فرار می‌کردند، ایالات متحده آمریکا شروع به پذیرش پناهندگان از جنگ داخلی لبنان کرد که از سال 1975 تا 1990 ادامه داشت.
چهارمین دوره مهاجرت عمده از سال 1990 تا به امروز بسیار پرخطر بوده است. در این دوره، بسیاری از پناهندگان از جنگ در کشورهای عربی فرار کرده‌اند.
پس از حملات 11 سپتامبر 2001، آمریکا شروع به الزام مردان مسلمان بالای 16 سال که اخیراً از برخی کشورهای عربی مهاجرت کرده بودند، به عکس‌برداری و انگشت نگاری سالانه پرداخت و این امر باعث شد بسیاری از آمریکایی‌های عرب در این کشور احساس نارضایتی کنند.
مهاجرت به آمریکا در قرن بیست و یکم
پس از کاهشی کوتاه، مهاجرت اعراب به آمریکا در قرن بیست و یکم به رشد خود ادامه داد و سالانه ده ها هزار مهاجر عرب وارد این کشور شدند. با این حال، پس از سال 2017، زمانی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا فرمان اجرایی را امضا کرد، مهاجرت اعراب به شدت کاهش یافت.
در سال 2018، دیوان عالی ایالات متحده آمریکا نسخه اصلاح شده این ممنوعیت را تایید کرد که مردم کشورهای عمدتا مسلمان از جمله ایران، سوریه، یمن، لیبی و سومالی و همچنین کره شمالی و ونزوئلا را هدف قرار داد. جو بایدن در سال 2021 زمانی که به قدرت رسید این ممنوعیت را لغو کرد.
