سقوط بازار سهام آمریکا

سقوط بازار سهام در سال 1929/ رخدادی که جهان غرب را تغییر داد

سقوط بازار سهام آمریکا

سقوط بازار سهام در 29 اکتبر 1929 رخ داد، زمانی که سرمایه گذاران وال استریت حدود 16 میلیون سهم را در بورس نیویورک در یک روز معامله کردند.

 

در پی این رخداد میلیاردها دلار از دست رفت و هزاران سرمایه گذار را برای همیشه نابود کرد. پس از آن رویداد، که گاهی «سه‌شنبه سیاه» نامیده می‌شود، آمریکا و بقیه کشورهای صنعتی به سمت رکود بزرگ، عمیق‌ترین و طولانی‌ترین رکود اقتصادی در تاریخ جهان صنعتی غرب تا آن زمان، سوق داد.

 

به گزارش ره آورد نیوز، سقوط بازار سهام بیشتر از اینکه به لحاظ اقتصادی تاثیر خود را بر جوامع گذاشته باشد، بیشتر به لحاظ سیاسی تاثیرگذار بود و باعث روی کار آمدن آدولف هیتلر رهبر آلمان نازی شد.

 

شروع سقوط بزرگ

یکی از مهمترین تغییرات اقتصادی که پس از رکود بزرگ رخ داد، تغییر اقتصادی بود که جوامع غربی به خود دید، اضمحلال مکتب کلاسیک اقتصادی به رهبری آدام اسمیت بود.

 

ره آورد نیوز را در اینستاگرام دنبال کنید؛ روی نوشته کلیک کنید…

 

از نظر اسمیت، تقسیم کار بدون وجود یک سازمان برنامه‌ریزی و دخالت دولت، به صورت خودبه‌خودی در بازار صورت می‌گیرد و در واقع تقسیم کار پیامد طبیعی تمایل ذاتی بشر به «مبادله و معاوضه تهاتری یک مال با مال دیگر» می‌باشد؛ و آنچه انگیزه اساسی مبادله را فراهم می‌نماید، نه حس خیرخواهی نوع بشر که حس منفعت‌طلبی و منفعت‌جویی شخصی نوع بشر می‌باشد.

 

آدام اسمیت می‌نویسد: «کار سالانه هر ملت، مایه اولی و اساسی است که تمامی اشیای مورد نیاز و مفید را فراهم می‌آورد و آن ملت آنها را به مصرف می‌رساند و شامل محصول مستقیم کار و تمام چیزهایی است که به وسیله آن از خارج خریداری می‌نماید».

 

اما با بحران اقتصادی 1929، نقش دولت‌ها در اقتصاد پررنگ شد.

 

در طول دهه 1920، بازار سهام ایالات متحده آمریکا به سرعت توسعه یافت و در اوت 1929 پس از یک دوره گمانه زنی وحشیانه در دهه 20 به اوج خود رسید. در آن زمان، تولید کاهش یافته بود و بیکاری افزایش، و سهام بیش از ارزش واقعی خود باقی مانده بود. از جمله دلایل دیگر سقوط بازار سهام در سال 1929، دستمزدهای پایین، افزایش بدهی‌ها، مشکل بخش کشاورزی و مازاد وام های کلان بانکی بود که قابل انحلال نبود.

 

قیمت سهام در سپتامبر و اوایل اکتبر 1929 شروع به کاهش کرد و در 18 اکتبر افت شدید قیمت سهام آغاز شد. وحشت به زودی آغاز شد و در 24 اکتبر، پنجشنبه سیاه، رکورد 12,894,650 سهم معامله شد. شرکت‌های سرمایه‌گذاری و بانکداران پیشرو تلاش کردند تا با خرید بلوک‌های بزرگ سهام، بازار را تثبیت کنند و در روز جمعه افزایش متوسطی را ایجاد کردند.

 

با این حال، روز دوشنبه، طوفان دوباره شروع شد و بازار به سمت سقوط آزاد رفت. پس از دوشنبه سیاه، سه شنبه سیاه – 29 اکتبر 1929 – دنبال شد که طی آن قیمت سهام به طور کامل سقوط کرد و 16 میلیون 410 هزار سهم در یک روز در بورس نیویورک معامله شد. میلیاردها دلار از دست رفت، هزاران سرمایه گذار را از بین برد و سهامداران ساعت ها عقب ماندند زیرا ماشین آلات نمی توانست حجم عظیم معاملات را مدیریت کند.

 

سقوط بازار سهام

اثرات سقوط بازار سهام در سال 1929: رکود بزرگ

پس از 29 اکتبر 1929، قیمت سهام راهی جز افزایش نداشت، بنابراین در هفته های بعدی بهبود قابل توجهی رخ داد. با این حال، به طور کلی، با سقوط اقتصاد آمریکا در رکود بزرگ، قیمت ها همچنان به کاهش خود ادامه دادند و تا سال 1932 سهام تنها حدود 20 درصد از ارزش خود را در تابستان 1929 بازیافتند.

 

سقوط بازار سهام در سال 1929 تنها علت رکود بزرگ نبود، اما برای تسریع فروپاشی اقتصاد جهانی عمل کرد که نشانه‌ای از آن نیز بود. قیمت سهام تا سال 1932 به نزول ادامه داد، زمانی که میانگین صنعتی داوجونز – معیاری پرکاربرد برای سهام بلوچیپ در ایالات متحده – به 41.22 بسته شد، که پایین‌ترین ارزش قرن بیستم است، 89 درصد کمتر از اوج خود.

 

تا سال 1933، تقریباً نیمی از بانک‌های آمریکا ورشکست شدند و بیکاری به 15 میلیون نفر یا 30 درصد از نیروی کار ایالات متحده آمریکا رسید. میانگین صنعتی داوجونز تا نوامبر سال 1954، یعنی حدود 25 سال بعد، به ارتفاعات قبل از 1929 بازنگشت.

 

در این بین، آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار به شدت آسیب دیدند، زیرا آنها «آخرین استخدام‌شده و اولین افراد اخراج شده» بودند. زنان در دوران رکود بزرگ اندکی بهتر عمل کردند، زیرا مشاغل سنتی زنانه آن دوران مانند تدریس و پرستاری بیشتر از مشاغل وابسته به بازارها نوسان داشت.

 

رکود بزرگ

زندگی برای یک خانواده معمولی در دوران رکود بزرگ دشوار بود. طوفان ها و خشکسالی شدید در دشت های جنوبی، محصولات زراعی را از بین برد و باعث شد که این منطقه به کاسه گرد و غبار ملقب شود. همانطور که ساکنان فراری نامیده می شدند، چون به دنبال کار به شهرهای بزرگ مهاجرت کردند.

 

اقدامات امدادی و اصلاحی در برنامه‌های نیو دیل که توسط دولت پرزیدنت فرانکلین دی. روزولت تصویب شد، به کاهش بدترین اثرات رکود بزرگ کمک کرد. با این حال، اقتصاد ایالات متحده تا پس از سال 1939، زمانی که جنگ جهانی دوم صنعت آمریکا را احیا کرد، به طور کامل تغییر نکرد.

 

مطالب مرتبط…

دندان‌های آدولف هیتلر علت مرگ دیکتاتور نازی را فاش می‌کند؟

 

 

درباره‌ی morteza rahavard

دانش آموخته علوم سیاسی

همچنین ببینید

مثلث برمودا

مثلث برمودا کجاست؟ علم چگونه معمای این مکان را حل کرد؟

بسیاری از مردم مثلث برمودا را یکی از اسرارآمیزترین نقاط زمین می‌دانند. اما به راستی چرا مثلث برمودا تا این اندازه مورد توجه قرار گرفته است؟ آیا این منطقه واقعا تا این اندازه ترسناک است؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *