پارتیزان‌های ایتالیایی بنیتو موسولینی را دستگیر کردند

1945 میلادی در چنین روزی؛ پارتیزان‌های ایتالیایی بنیتو موسولینی رهبر فاشیست ایتالیا را در دونگو (دریاچه کومو) دستگیر کردند.

جهان در روزی که گذشت؛

به گزارش ره آورد نیوز، آوریل 1945 میلادی مصادف با اردیبهشت 1324 شمسی، بنیتو موسولینی با معشوقش کلارتا پتاچی تلاش کرد به اسپانیا بگریزد، اما توسط پارتیزان‌های ایتالیایی که در حال جستجوی کامیون‌های حمل نیرو بودند، دستگیر شد.

بنیتو موسولینی که بود و چگونه دیکتاتور فاشیست ایتالیا شد؟

بنیتو موسولینی رهبر سیاسی ایتالیایی بود که از سال 1925 تا 1945 دیکتاتور فاشیست ایتالیا شد.

او که در اصل یک سوسیالیست انقلابی بود، جنبش فاشیستی شبه نظامی را در سال 1919 ایجاد کرد و در سال 1922 به نخست وزیری رسید.

ره آورد نیوز را در اینستاگرام دنبال کنید؛ روی نوشته کلیک کنید…

او در طول جنگ جهانی دوم با آدولف هیتلر متحد شد و به دیکتاتور آلمان برای حمایت از رهبری خود متکی بود.

موسولینی مدت کوتاهی پس از تسلیم آلمان در سال 1945 با تیرباران شد.

دوران کودکی موسولینی

موسولینی در 29 ژوئیه 1883 در ورانو دی کوستا، ایتالیا به دنیا آمد، پسر آهنگر و سوسیالیست سرسخت الساندرو موسولینی و مادری کاتولیک به نام روزا مالتونی بود.

طبق اکثر گزارش ها، خانواده موسولینی در محله های کوچک و ساده زندگی می کردند.

موسولینی جوان در سن 10 سالگی به دلیل چاقو زدن به یکی از دانش آموزان از اولین مدرسه شبانه روزی خود اخراج شد.

در سن 14 سالگی، او دانش آموز دیگری را با چاقو زد اما فقط به حالت تعلیق درآمد.

موسولینی سوسیالیست

بیشتر دوران بزرگسالی موسولینی در سفر به سوئیس، درگیر شدن با حزب سوسیالیست آن کشور و درگیری با پلیس سپری شد.

در سال 1909، او به اتریش-مجارستان رفت تا سردبیر یک روزنامه سوسیالیستی شود، اما به اتهام نقض قوانین مربوط به تنظیم آزادی مطبوعات به ایتالیا بازگردانده شد.

در سال 1910، موسولینی سردبیر روزنامه سوسیالیستی دیگری شد، اما به زودی شش ماه را به دلیل تحریک خشونت در زندان گذراند.

مطالب مرتبط…

دندان‌های آدولف هیتلر علت مرگ دیکتاتور نازی را فاش می‌کند؟

آدولف هیتلر با نقض معاهده ورسای، راینلند را دوباره اشغال کرد

در دوران حبس، او شروع به نوشتن زندگی نامه خود کرد – در حالی که هنوز در دهه بیست زندگی خود بود – که جزئیات سال‌های مدرسه و عاشقانه‌های زندگی خود را شرح می داد.

موسولینی در سال 1914 از حزب سوسیالیست جدا شد. او با راه اندازی روزنامه خود، با گسترش ناآرامی در سراسر کشور هواداران خود را تشویق به اعمال خشونت کرد.

موسولینی روزنامه نگار

در سال 1915 میلادی، موسولینی در جنگ جهانی اول به ارتش ایتالیا پیوست.

او در خط مقدم جنگید و قبل از اینکه به دلیل جراحت جنگی مرخص شود، درجه سرجوخه (به فرمانده چهار یا پنج سرباز گفته می‌شود) را به دست آورد. موسولینی به کار روزنامه نگاری بازگشت.

پس از معاهده ورسای در سال 1919 و نارضایتی موسولینی از آن، وی گروه های مختلف فاشیست را در یک سازمان ملی به نام Fasci Italiani di Combattimento گرد هم آورد.

فاشیست‌های ایتالیایی از جانبازان جنگ استقبال می‌کردند و خشونت علیه سوسیالیست ها را تشویق می‌کردند. موسولینی اسلحه و مواد منفجره را در دفاتر روزنامه خود ذخیره می‌کرد.

به قدرت رسیدن بنیتو موسولینی

در پایان سال 1919، موسولینی در یک انتخابات عمومی به عنوان نامزد فاشیست شرکت کرد اما شکست خورد. دو روز بعد، موسولینی به اتهام جمع آوری اسلحه برای سرنگونی دولت دستگیر شد. او روز بعد بدون هیچ اتهامی آزاد شد.

در سال 1921، ویکتور امانوئل سوم، پادشاه ایتالیا، پارلمان را در میان خشونت و هرج و مرج فزاینده منحل کرد. انتخابات پیروزی بزرگی برای فاشیست ها به ارمغان آورد و موسولینی به عنوان معاون پارلمان انتخاب شد.

این حزب نام خود را به Partito Nazionale Fascista (حزب ملی فاشیست) تغییر داد.

به قدرت رسیدن فاشیسم در ایتالیا

در سال 1922، به فاشیست‌ها دستور داده شد که در جوخه‌هایی که از گروه‌های ارتش روم الگوبرداری شده بودند، لباس‌های متحدالشکل بپوشند، از جمله پیراهن‌های سیاه.

بلافاصله پس از آن، چندین شهر ایتالیا توسط جوخه‌های فاشیست تصرف شد، و دفاتر کمونیست‌ها و سوسیالیست‌ها توسط آن‌ها به آتش کشیده شد.

در اکتبر 1922، موسولینی تهدید کرد که در صورت عدم تسلیم پایتخت، به رم لشکرکشی خواهد کرد تا حکومت را از طریق خشونت آمیز به دست بگیرد.

پادشاه ویکتور امانوئل سوم با امتناع از تصویب حکومت نظامی، شاهد ورود هزاران فاشیست مسلح به رم بود.

او دولت را منحل کرد و از موسولینی خواست تا دولت جدیدی تشکیل دهد.

موسولینی نخست وزیر، وزیر کشور و وزیر امور خارجه شد.

موسولینی یک شبه دیکتاتور نشد، اما سخنرانی او در پارلمان ایتالیا در 3 ژانویه 1925 که حق خود را برای قدرت برتر بیان می‌کرد، عموماً به عنوان تاریخی شناخته می‌شود که موسولینی خود را دیکتاتور ایتالیا اعلام کرد.

فاشیست ها کنترل ایتالیا را به دست گرفتند

اولین اقدام موسولینی به عنوان نخست وزیر این بود که خواستار اختیارات اضطراری ویژه ای شد که به او اجازه می داد در انتخابات به نفع فاشیست ها تقلب کند.

سال بعد پلیس سوسیالیست ها را دستگیر کرد و دولت فعالیت های انتشاراتی آنها را محدود کرد.

یک معاون سوسیالیست قصد ترور موسولینی را داشت، اما خیانت یکی از دوستانش به دستگیری او درست قبل از تلاش منجر شد. پس از آن چندین سوء قصد دیگر نیز به جان بنیتو موسولینی انجام شد.

در سال 1926، فاشیست ها یک گروه جوانان به نام Opera Nazionale Ballilla ایجاد کردند و کودکان را برای پیوستن به آن تحت فشار قرار دادند.

قوانین فاشیستی در ایتالیا

سینماها موظف بودند تبلیغات دولتی را در قالب فیلم های خبری نمایش دهند. فاشیست‌ها 66 درصد روزنامه‌ها را در اختیار داشتند و گزارش‌ها را کنترل می‌کردند، دستورالعمل‌های سرمقاله روزانه را صادر می‌کردند و سردبیران را تهدید به دستگیری می‌کردند.

روزنامه‌ها تا زمانی که عموماً حمایت خود را از دیکتاتور اعلام می‌کردند، اجازه داشتند از دولت انتقاد کنند.

موسولینی و هیتلر

در ابتدا، موسولینی با آدولف هیتلر آلمانی موافق نبود، اما به مرور مشارکت آنها افزایش یافت و موسولینی اقدامات ضدیهودی را پذیرفت.

پس از تهاجم ایتالیا به اتیوپی در سال 1935، آلمان دومین کشوری بود که مشروعیت ایتالیا را در آنجا به رسمیت شناخت.

هم هیتلر و هم موسولینی در جنگ داخلی اسپانیا در سال 1936 در کنار فرانسیسکو فرانکو قرار گرفتند و موسولینی 50 هزار سرباز برای فرانکو فراهم کرد.

در سال 1937، ایتالیا در همبستگی با آلمان، جامعه ملل را ترک کرد و در مارس 1938، هیتلر با حمایت موسولینی به اتریش حمله کرد.

موسولینی در سال 1938 مقاله‌ای نوشت که ایتالیایی‌ها را با مفهوم آلمانی نژاد آریایی همسو می‌کرد.

حمله هیتلر به لهستان در سال 1939 بلافاصله باعث شد بریتانیا و فرانسه علیه آلمان اعلان جنگ کنند، اما موسولینی تا آن زمان بی طرف باقی ماند.

تهاجم آلمان به دانمارک و نروژ موسولینی را متقاعد کرد که هیتلر در جنگ پیروز خواهد شد.

به زودی هلند و بلژیک نیز به دست هیتلر افتاد. در 22 می 1939، ایتالیا و آلمان “پیمان فولاد” را امضا کردند که به طور رسمی قدرت های محور را ایجاد کرد. (ژاپن در سپتامبر 1940 با امضای پیمان سه جانبه به آن ملحق شد.)

هنگامی که آلمانی‌ها در ژوئن 1940 فرانسه را شخم زدند، موسولینی ورود ایتالیا به جنگ را اعلام کرد.

ایتالیا در 10 ژوئن 1940 به فرانسه و بریتانیا اعلان جنگ کرد.

توطئه علیه بنیتو موسولینی

در سال 1943 میلادی، ایتالیا توسط شهروندان خود به عنوان بازنده در جنگ تلقی می‌شد.

در 25 ژوئیه 1943، موسولینی توسط شورای بزرگ خود از قدرت کنار گذاشته شد، پس از دیدار با پادشاه دستگیر و به جزیره لامادالنا فرستاده شد.

هنگامی که ایتالیا شرایط مذاکرات صلح مخفی با متفقین را پذیرفت، هیتلر به نیروهای آلمانی دستور داد وارد ایتالیا شوند.

این امر منجر به تشکیل دو کشور ایتالیایی شد، که یکی از این دوکشور توسط آلمان‌ها اداره می‌شد.

موسولینی که از تسلیم شدن می‌ترسید، توسط نیروهای هیتلر نجات یافت.

بنیتو موسولینی به شمال ایتالیا تحت اشغال آلمان منتقل شد و به عنوان رهبر دست نشانده هیتلر منصوب شد و جمهوری اجتماعی ایتالیا را ایجاد کرد که منجر به نابودی هزاران یهودی ایتالیایی شد.

نیروهای متفقین در ژوئن 1945 ایتالیا را آزاد کردند.

بنیتو موسولینی با معشوقش کلارا پتاچی تلاش کرد به اسپانیا بگریزد، اما توسط پارتیزان‌هایی که در حال جستجوی کامیون‌های حمل نیرو بودند، دستگیر شد.

چگونگی مرگ بنیتو موسولینی

داستان‌های متناقضی در مورد چگونگی مرگ موسولینی وجود دارد، اما گزارش‌های کالبد شکافی نشان می‌دهد که دیکتاتور در 28 آوریل 1945 توسط جوخه تیراندازی اعدام شد.

جسد بنیتو موسولینی و کلارا پتاچی به صورت وارونه در میدان لورتو در میلان آویزان شد. یک روز بعد هیتلر خودکشی کرد و هفته بعد آلمان تسلیم شد.

نقل قول های موسولینی

بهتر است یک روز به عنوان یک شیر زندگی کنید تا 100 سال به عنوان یک گوسفند.